اصل در مسح پا برای وضو، آن است که با رطوبت باقی مانده در کف دست انجام شود، حال چه با انگشتان و چه با قسمت گودی کف دست صورت گیرد.
در هر حال، مراجع عظام تقلید در این باره میگویند:
اگر رطوبت کف دست فقط به اندازۀ مسح سر باشد، مىتواند[1] سر را با همان رطوبت مسح کند و براى مسح پاها از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد.[2]
[1]. آیات عظام گلپایگانى، صافى، بهجت، سیستانى شبیری زنجانى: (احتیاط واجب آن است که میتواند ..)
[2]. آیت الله بهجت: ( و بنا بر احتیاط واجب باید اوّل از ترى موى ریش و ابرو کمک بگیرد و اگر در آنها ترى نبود از دستها رطوبت بگیرد)؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، شبیری زنجانى، سیستانى، خامنهای: (براى مسح پاها از ریش خود رطوبت بگیرد)
اصل در مسح پا برای وضو، آن است که با رطوبت باقی مانده در کف دست انجام شود، حال چه با انگشتان و چه با قسمت گودی کف دست صورت گیرد.
در هر حال، مراجع عظام تقلید در این باره میگویند:
اگر رطوبت کف دست فقط به اندازۀ مسح سر باشد، مىتواند[1] سر را با همان رطوبت مسح کند و براى مسح پاها از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد.[2]
[1]. آیات عظام گلپایگانى، صافى، بهجت، سیستانى شبیری زنجانى: (احتیاط واجب آن است که میتواند ..)
[2]. آیت الله بهجت: ( و بنا بر احتیاط واجب باید اوّل از ترى موى ریش و ابرو کمک بگیرد و اگر در آنها ترى نبود از دستها رطوبت بگیرد)؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، شبیری زنجانى، سیستانى، خامنهای: (براى مسح پاها از ریش خود رطوبت بگیرد)