Het verbaasde Beeklam dat hij over de zon sprak. Ondertussen liep een man, die niet aan Beeklams aandacht was ontsnapt, donker gekleed en met een witte sierlijst rond zijn hals, het park in, het leek alsof hij een paar tellen eerder de arm van Emily Brontë had losgelaten, nadat hij elke boom een naam had gegeven.
Het verbaasde Beeklam dat hij over de zon sprak. Ondertussen liep een man, die niet aan Beeklams aandacht was ontsnapt, donker gekleed en met een witte sierlijst rond zijn hals, het park in, het leek alsof hij een paar tellen eerder de arm van Emily Brontë had losgelaten, nadat hij elke boom een naam had gegeven.