CHP

CHP Genel Başkanı Deniz Baykal’la ilgili internet sitelerine düşen görüntüler, CHP’nin ve siyasetin gündemini bir anda değiştirdi. Deniz Baykal, CHP Genel Başkanlığından istifa etti; CHP’nin yetkili organlarının desteğini arkasına alan Kemal Kılıçdaroğlu genel başkanlık için adaylığını ilan etti ve 33. Olağan Kurultayda CHP’nin yeni Genel Başkanı olarak seçildi. CHP’deki liderlik değişimi, CHP’nin süregelen siyasetinden farklı kesimlerin farklı sebeplerden dolayı duyduğu rahatsızlığı ve yeni siyaset imkânlarına dair beklentiyi ortaya çıkardı. Bu beklentilerin ne kadar kalıcı ve gerçekçi olduğunu, mevcut dinamizmin sandığa ne ölçüde tahvil edileceğini zaman gösterecek. CHP’nin önümüzdeki döneminin, Kılıçdaroğlu ismiyle anılacak dördüncü bir tecrübeye mi yol açacağı, yoksa ‘Baykal sonrası dönem’ olarak mı anılacağı, henüz belli değil. Ancak, bu noktada, CHP’nin yeni yönetiminin bu liderlik değişiminin neden gerçekleştiğine, değişikliğin neden bu kadar yüksek bir heyecan oluşturduğuna ve bu heyecanı yedeğine alan bir siyasi iradenin siyasal yaşamı olumlu yönde değiştirebilme potansiyeline dair teşhisinin belirleyici olacağı açıktır. Başka bir deyişle, CHP yönetimi, liderlik değişiminin CHP’nin kendisine atfedilen yeni siyasal rolleri daha iyi gerçekleştirebilmesi için büyük bir imkân sunduğunu idrak ettiği ölçüde bu dönem, CHP tarihinde dördüncü bir siyasal tecrübeye yol açabilir. Elinizdeki çalışma, öncelikle, kuruluşundan bugüne CHP’nin, hangi dönemde ne tür önceliklerle siyaset yürüttüğüne bakarak, Baykal dönemi üzerinde yoğunlaşmaktadır. Çalışmada, ayrıca CHP’deki değişimi zorunlu kılan siyasal koşullara, CHP’den ne beklendiğine ve Kılıçdaroğlu liderliğindeki yeni CHP’nin bunu gerçekleştirmek için sahip olduğu imkân ve zorluklara değinilecektir.

Bu çalışmanın amacı 27 Mayıs darbesinin nedenleri ve sonuçları itibariyle kendisinden sonraki darbe teşebbüslerine yaptığı etkinin irdelenmesidir. Türk darbe geleneğinde askeri darbelere ilişkin çok sayıda örnek mevcutsa da, bu gelenek içerisinde Yeniçeri Ocağı'nın önemli bir yeri vardır. Sultan Murad'ın temellerini attığı Yeniçeri Ocağı'nın ilk darbe girişimi 1618 yılında Sultan I. Mustafa'yı tahttan indirerek yerine II. Osman'ı geçirmesidir. Bu tarihten sonra sürekli hale gelen Ocağın darbe teşebbüsleri 1826 yılında kapatılmasına kadar devam etmiştir. Takiben 1908 tarihinde II. Abdülhamid'in devrilmesine neden olan darbe girişiminin ardından, 27 Mayıs 1960 tarihinekadar geçen süreçte başka bir darbe girişimine rastlanmamıştır. Cumhuriyet döneminin ilk darbesi ise, 1950 seçimlerinde Cumhuriyet Halk Partisi (CHP)'nin 27 yıllık tek parti yönetimine son veren Demokrat Parti (DP)'yideviren 27 Mayıs darbesidir.Bu darbeyeneden olan gelişmelerin ortaya çıkışı, Atatürk'ün vefatını takiben, CHP tek parti iktidarı tarafından takip edilen politikalara kadar geri götürülebilirse de, esasen10 yıllık DP iktidarınca uygulanan politikalarda aranmalıdır.Bu çerçevede iktidarı döneminde DP'nin laikliği ikinci plana iten bir siyaset takip etmesi, ekonomik dönüşümü sağlayacak bir sanayi altyapısı oluşturamaması, kendisine yönelik muhalefet arttıkça özgürlükleri kısıtlayıcı otoriter bir yönetim tarzı benimsemesi ve özellikle 1954 seçimlerinden sonra orduyu kontrol etmek için ordu üzerindeki baskısını artırması gibi uygulamaları darbeye giden yolun yapı taşlarını döşemiştir. Darbeden sonra askerler tarafından kurulmaya çalışılan düzenin 27 Mayıs darbesine giden süreçte yaşanan hataların tekrarlanmasını önleyecek mahiyette olmaması isesırasıyla 1971 muhtırası, 1980 darbesi, 28 Şubatpost-modern darbesi ile 27 Nisan tarihli e-muhtıragibisivil iktidara müdahale girişimlerinin yolunu açtığı gözlemlenmektedir. Bu çerçevede 27 Mayıs darbesinin gerek nedenleri gerekse de sonuçlarıitibariyle Cumhuriyet dönemi darbelerinin ortaya çıkışında önemli bir rol oynadığı söylenebilir. 

Bu kitap, Atatürk’ün son dönemleri itibariyle ortaya çıkan ve Atatürkçü olduklarını dile getiren insanların kendi menfaat ve çıkarları için ülkemizin menfaat ve çıkarlarını nasıl feda ettiklerini, Kemalizm’e ve Cumhuriyetimize nasıl ihanet ettiklerini anlatıyor. 1938 – 1960 kronolojisinde ülkemizin kaderini etkileyen önemli olayları neden ve sonuçlarıyla gözler önüne seriyor. Aynı zamanda ülkemiz için önemli olayların görüşüldüğü Meclis Genel Kurul Tutanakları da kitapta yer almaktadır.

More than seventy district heating (DH) plants based on biomass are operating in South Tyrol (Italy) and most of them supply heat to residential districts. Almost 20% of them are cogenerative systems, thus enabling primary energy savings with respect to the separate production of heat and power. However, the actual performance of these systems in real operation can considerably differ from the nominal one. The main objectives of this work are the assessment of the energy performance of a biomass boiler coupled with an Organic Rankine Cycle (i.e., ORC) generator under real operating conditions and the identification of its potential improvements. The fluxes of energy and mass of the plant have been measured onsite. This experimental evaluation has been supplemented with a thermodynamic model of the ORC generator, calibrated with the experimental data, which is capable to predict the system performance under different management strategies of the system. The results have highlighted that a decrease of the DH network temperature of 10 °C can improve the electric efficiency of the ORC generator of one percentage point. Moreover, a DH temperature reduction could decrease the main losses of the boiler, namely the exhaust latent thermal loss and the exhaust sensible thermal loss, which account for 9% and 16% of the boiler input power, respectively. The analysis of the plant has pointed out that the ORC pump, the flue gases extractor, the thermal oil pump and the condensation section fan are the main responsible of the electric self-consumption. Finally, the negative effect of the subsidisation on the performance of the plant has been discussed.

(english abstract below)
Η ΣΗΘ (Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας) και πιο συγκεκριμένα η μικρού μεγέθους ΣΗΘ είναι σχετικά άγνωστο θέμα στο ευρύ κοινό, ειδικά στην Ελλάδα. Παρότι τώρα είναι πολύ λίγες οι εγκατεστημένες μονάδες στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές προοπτικές μελλοντικών εφαρμογών στα πλαίσια του νέου ενεργειακού μοντέλου: οικιακές ΣΗΘ σε μονοκατοικίες ή πολυκατοικίες κι επίσης μικρο-ΣΗΘ σε μεγαλύτερα κτιριακά συγκροτήματα, σε τουριστικές κι αγροτουριστικές μονάδες, σε ξενοδοχεία, νοσοκομεία, κάμπινγκ πολυτελείας (glamping), θερμοκήπια, κλπ.
Έτσι κρίθηκε ότι έχει ενδιαφέρον και χρησιμότητα η παρούσα καταγραφή (μικρο-ΣΗΘ, 0.7 ως 25 KW). Ακολούθως παρουσιάζονται λοιπόν τα γενικά χαρακτηριστικά των μικρών μονάδων ΣΗΘ, οι κυριότερες τεχνολογίες καθώς και οι αντίστοιχοι κατασκευαστές. Μέσα από αυτήν την έρευνα αγοράς τεκμηριώνεται η (ευκταία) επιλογή μικρο-ΣΗΘ για την, υπό μελέτη, αγροτουριστική μονάδα κάμπινγκ πολυτελείας (glamping) της Πολυρρήνιας Χανίων.  Τέλος παρατίθεται μεγάλος αριθμός σχετικών πηγών, συνδέσμων κλπ που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για λεπτομερέστερη μελέτη και περαιτέρω καταγραφές επί των αναφερόμενων θεμάτων.

Abstract: CHP (Combined Heat and Power) and particularly micro CHP is a relatively unknown issue for the general public, especially in Greece. Although the number of units installed up to now in Greece is very small there are several prospects for future applications in the coming era of energy transition: house CHP (in single-family house or apartment buildings) as well as in larger building complexes, in hospitals, various tourist units, hotels, glamping units, greenhouses etc. So the usefulness of the undertaken survey is clear: worldwide market research for micro CHP, in the range of O,7KW to 25KW. Μain technologies of micro CHP units in this range, general characteristics as well as the respective manufacturers are presented below. Through this worldwide market research, the (desirable) micro-CHP selection for an agri-glamping unit-that is under research-in the area of Polyrrinia Crete is being documented. A large number of relevant info sources, links, etc. is provided and can be used as a basis for further research and recordings.

Previous studies with fixed operating temperatures have shown that hydrogenated amorphous silicon (a-Si:H) was a promising absorber layer for solar photovoltaic–thermal (PVT) systems because of (a) a low temperature coefficient and (b) the opportunity to reverse light induced degradation with thermal annealing. This study further refined the simulation of the optimal dispatch strategy for a-Si:H based PVT by studying annealing cycles and analysis of the degradation at other operating temperatures controlled by the varying ambient temperatures. Four representative case studies were evaluated for the combinations of high and low solar flux and high and low average ambient temperature. Electrically-optimized dispatch strategies are found for a range of PVT thermal insulating effectivenesses. The results showed significantly more electricity generation in all the case study representative regions except for areas dominated by low temperatures and low solar fluxes. These results indicate that a-Si:H PV performance can be improved in most populated regions in the world by integrating it into a PVT device and using spike annealing to reverse light-induced degradation effects. The model presented in this paper uses publicly-available data to implement suitable dispatch strategies and execute virtual performance analysis of PVT for any geographic location in the world.

Savaşı'nın yıkıcı etkilerinin giderilmesi için zorlu bir mücadele veren, maddi manevi uğraşılardan geçen Türkiye, " yurtta sulh, cihanda sulh " prensibinin bütünleyici ilke olarak kabullenilmesinden de anlaşılacağı üzere barışçıl politikalardan yana olmuştur. Barışın gücünün ve savaşın yıkıcılığının farkında olan Türkiye, II. Dünya Savaşı'nın dışında kalabilmek adına çaba sarf etmiştir. Ancak bulunduğumuz coğrafyanın değeri göz önünde bulundurulduğunda savaştan etkilenmemek oldukça güçtür. Nitekim II. Dünya Savaşı, içinde bulunulmasa da etkilerini ülkenin her yanında hissettirmiştir. Özellikle ekonomik sahada alınan yaraların sarılması noktasında halkın desteğine başvurulmuştur. Köy Enstitüleri Kanunu bu paralelde düşünülmelidir. Köylünün yaşadığı yerde eğitimini alması amacıyla ortaya çıkan Köy Enstitülerinin kuruluşunda halka yüklenen külfet CHP'ye karşı olumsuz fikirlerin oluşumunda mühim rol oynamıştır. Enstitü binalarının köy halkı tarafından yapılacak olması, bunun mecburi tutulması ve cezai yaptırımın uygulanması devlete karşı cephe alınmasında etkili olmuştur. Oysaki devlet, savaşın içine çekmediği için halkın kendisine minnet duymasını beklemiştir. Çok partili hayata geçilmesinin ardından doğan DP'nin neden halktan büyük destek aldığına dair sorulara verilen cevapların çoğu Tek Partili yaşamın yılgınlığı ve savaş dönemi ekonomi politikaları şeklindedir. Makalenin konusunu bu ekonomi politikalarının sadece bir alt başlığını oluşturan, eğitimsel bir uygulama olmakla birlikte halkın özellikle maddi sahada tepkisine yol açan Köy Enstitüleri oluşturmaktadır. Abstract As it can be understood from its "peace at home, peace in the world" principle, Turkey, which fought to remove the destructive effects of World War I and struggled with financial difficulties, embraced pacifism. Being aware of the destructive effects of war and power of peace, Turkey made an effort not to take part in the World War II. However, when the geographical position of Turkey is taken into consideration, it would be almost impossible to say that Turkey was not affected by the war. Although Turkey did not enter into war, its effects somehow surrounded the country. The government called on people's contribution, especially to heal the damage in the economical ground. Therefore, the Law on Village Institutes should be considered within the same framework. The burden imposed on Turkish people in the establishment of Village Institutes, aimed at educating the people in their local places, played an important role in forming negative opinions against CHP. The construction of buildings by local people, its obligatory aspect and implementation of penal sanction had a big influence that led to people's opposition to the government. On the other hand, the government expected people's gratitude, as they did not enter into war. Exhaustion from single-party system and economic policies in war period are the factors that answer the question why DP, emerged after the transition to multi-party system, received the considerable support of people. The article will be based on Village Institutes that constitute a subheading of economic policies and an educational implementation and cause negative reactions of people dominantly on the financial ground.

ÖZET

Bu Çalışmamızda 1946- 1950 yılları arasında Türkiye’de çok partili yaşama geçiş sürecinde Aydın ilinde siyaset konusu incelenmiştir. Söz konusu dönemle ilgili yapılan tartışmalar bilimsel temele oturtulmaya çalışılmıştır.

Tez Giriş, Sonuç ve Özet bölümleri dışında 4 ana bölümden oluşmuştur. I. Bölümde çok partili yaşama geçiş nedenleri ve 1946 yılına kadar Türkiye’de siyasi yaşam üzerinde durulmuştur. Bu bölümde Milli Kalkınma Partisi ve Demokrat Parti’nin Kuruluş çalışmaları incelenmiştir.

II. Bölümde çok partili yaşama geçiş sürecinde Aydın ili tüm boyutlarıyla incelenmiştir. Aydın ilinin 1946 yılındaki sosyal ve ekonomik yapısı açığa çıkartılmaya çalışılmıştır.  1946 yılına kadar Aydın ilinde siyasal yaşam araştırılmıştır. Bu bölümde ayrıca çok partili yaşama geçerken iktidar partisi CHP’nin Aydın il teşkilatının yapısı ve kimler tarafından oluşturulduğu araştırılmıştır. Demokrat Parti’nin Aydın ilinde kurulması ve teşkilatlanması incelenmiştir. Aynı zamanda iktidar ve muhalefet arasındaki ilişkiler araştırılmış ve bu ilişkilerde halkın ve bürokrasinin ve de halkevlerinin yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Demokrat Parti’nin parçalanması ve Aydın’da Millet Partisi’nin kurulması bu bölümde incelenen diğer konulardır.

III. Bölümde çok partili yaşama geçiş aşamasında partilerin Aydın ilinde yaptıkları ilk kongreler nasıl ve ne şekilde gerçekleştiği araştırılmıştır. 1947 ve 1949 yılları arasında partilerin Aydın Kongreleri, aynı bölüm içerisinde ele alınmıştır.


IV. Bölümde, 1946-1950 yılları arasında yapılan ilk seçimler ve bu seçimlerin Aydın ilinde nasıl cereyan ettiği, nasıl sonuçlar doğurduğu ortaya konmuştur. Bu bağlamda Aydın ilinde 1946 yılı Mayıs ayı içerisinde yapılan belediye seçimleri ve 21 Temmuz 1946 Genel seçimleri ile İl Genel Meclisi seçimleri ele alınmıştır. Seçimlerin hangi siyasi atmosferde yapıldığı ortaya konmuştur. 1948 yılında Aydın ilinde yapılan araseçimler ve bu seçimlerin Demokrat Parti tarafından boykot edilmesi bu bölümün diğer konulardır. Yine genel seçimlerden önce Aydın ilinde yapılan son seçim olan Ortaklar Belediye seçimi araştırılmıştır. 14 Mayıs 1950 Genel seçimleri, bu seçimlere partilerce yapılan hazırlıklar ve hazırlanan yeni seçim kanunu ele alınmıştır. Yapılan genel seçimlerin sonuçlarıyla çalışmamız bitirilmiştir.


ANAHTAR SÖZCÜKLER
Siyasi Partiler, Demokrat Parti, Millet Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Milli Kalkınma Partisi, Aydın İli, Seçimler
In this study, the issue of politics in process of converting to multipolitical party system in Aydın was stuied. Therefore, this period was tried to base on scientific basis.

The thesis consisted of 4 main parts besides intro, conclusion and summary parts. In part I, the reasons for convertion to multipoltical party system and the issue of politics in Türkiye by 1946 were studied. In this part, the foundations of National Development Party(Milli Kalkınma Partisi) and Democratic Party(Demokrat Parti) were investigated.

In part II, Aydın in process of convertion to multipolitical party system was studied in all aspects. The social and econimical structures of Aydın in 1946 were tried to be exposed. And the issue of politics in Aydın by 1946 was studied. In addition, by whom CHP, the party in power, was established and its structure were studied.The foundation and organization of Democratic Party(Demokrat Parti) in Aydın were studied. Meanwhile the relationships between the party in power and opponents were studied. The importance of public, bureucracy and Public Room(folk house) in those relationships was tried to be defined. In this part, The influence of separation in Democratic Party and foundation of the Nation Party in Aydın were studied.

In part III, in addition, in what way the first congresses that were organized by the parties in Aydın realized in the process of convertion to multipolitical party system  was studied. The Congreses in Aydın of parties between 1947 and 1949 were the other issues of this part.

In part IV, the first election that was held between 1946 and 1950 and its results were explained. In this context, the municipality election(local election) in May, 1946, the general election that was held  on 21th  july, 1946 and the election of city assembly of Aydın were studied. The atmosphere of election was exposed. The interval elections that was held in Aydın in 1948 and the eletions that were boycotted by Democratic Party were the other issues of this part. The Ortaklar Municipality election before the general election was investigated, as well. The general election in the 14’th may, 1950, preparations of the parties and new election law were researched. Our study ended(finished) with the results of the general election.



KEYWORDS
Political Parties, Democratic Party, The Foundations Of National Development Party, The Nation Party, The Peplican People’s Party, Province of Aydın, Elections

In the Ottoman State, the Muslim public’s first acquaintance with
the election took place in 1840 through the Councils of Taxation,
which were formed in the sanjaks. The Ottoman public, which voted
in the general elections for the first time –required by the 1876
Constitution-, realized this right to elect and be elected in appropriate
with the regulations in the Elections of 1908. The two-stage election
system of the Ottoman period, in which only the male population
held right to elect and be elected, had been implemented in the
Turkish Republic for long years. In almost all elections during the
Republican Period, different method was implemented, initially the
age of right to be elected was declined to 18, and later on it was increased
to 22 –with female population’s recognition of right to elect
and to be elected. So as to allow different views in the general elections
leading up to the 1946 Elections, in which only one party participated,
different practices were implemented. In certain places,
not presenting the Republican People’s Party as candidate, forming
an independent group within the party, presenting also the minorities
as candidate, were some of these practices. By the 1946 Elections,
one-stage election system was put into practice, and for the first time
multi-party system begun, whereby in accordance with the election
regulations, open voting and secret census was implemented.
Voting by ballot, elections’ supervision by adjudication and carrying
on one-level election system, were part of the system that was implemented
by the 1950 Election. In this election, the political power
passed from the Republican People’s Party to the Democratic Party.
In this study, the elections in the Ottoman period and the election
system have been depicted and the elections –including the 1950
Elections- as well as the election system that were practiced in the
Turkish Republic, have been dwelled on.
Key Words: Election, Member of the Grand National Assembly,
Republican People’s Party, Democrat Party.

Osmanlı Devleti’nde Müslüman halkın seçimle ilk tanışması 1840
yılında sancaklarda kurulan Muhassıllık Meclisleri ile olmuştur.
1876 Anayasası gereği ilk defa genel seçimlere katılan Osmanlı toplumu
bu seçme ve seçilme hakkını kurallara uygun olarak 1908 seçimlerinde
yapmıştır. İki dereceli olarak yapılan ve sadece erkeklerin
seçme ve seçilme hakkına sahip olduğu Osmanlı dönemi seçim
sistemi Türkiye Cumhuriyeti’nde de uzun yıllar uygulanmıştır. Cumhuriyet
döneminde neredeyse her seçimde ayrı bir yöntem kullanılmış,
seçim yaşı önce 18’e indirilmiş, sonra kadınlara da seçme ve seçilme
hakkı tanınmasıyla 22’ye çıkartılmıştır. 1946 seçimlerine kadar
tek partinin katıldığı genel seçimlerde değişik seslere yer vermek
amacıyla farklı uygulamalara gidilmiştir. Belli yörelerde Cumhuriyet
Halk Partisi’nin aday göstermemesi, parti içinden müstakil grup
kurulması, azınlıkların da aday gösterilip seçilmesi bu tür uygulamalardan
bazılarıdır.
1946 seçimleri ile tek dereceli seçim sistemine geçilmiş, ilk defa
çok partili hayatın başladığı bu seçimlerde seçim kanunu gereği açık
oy gizli sayım yapılmıştır. Gizli oy açık sayım, seçimlerin yargı denetiminde
olması, tek dereceli seçime devam edilmesi 1950 seçimleriyle
uygulanan bir sistemdir. Bu seçimlerde Türkiye’de iktidar
CHP’den Demokrat Partiye geçmiştir. Bu çalışmada Osmanlı dönemi
seçimleri ve seçim sistemi hakkında bilgi verilmiş, 1950 seçimleri
de dahil olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti’nde yapılan seçimler
ve seçim sistemleri üzerinde durulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Seçim, Meclis-i Mebusan, Milletvekili,
Cumhuriyet Halk Partisi, Demokrat Parti.

The technological development and economic of scale for solar photovoltaic (PV), batteries and combined heat and power (CHP) have led to the technical potential for a mass-scale transition to off-grid home electricity production for a significant number of utility customers. However, economic projections on complex hybrid systems utilizing these three technologies is challenging and no comprehensive method is available for guiding decision makers. This paper provides a new method of quantifying the economic viability of off-grid PV+battery+CHP systems by calculating the levelized cost of electricity (LCOE) of the technology to be compared to centralized grid electricity. The analysis is inherently conservative as it does not include the additional value of the heat form the CHP unit. A case study for residential electricity and thermal demand in an extreme worst case environment (Houghton, Michigan) is provided to demonstrate the methodology. The results of this case study show that with reasonable economic assumptions and current costs, PV+battery+CHP systems already provide a potential source of profit for some consumers to leave the grid. A sensitivity analysis for LCOE of such a hybrid system was then carried out on the capital cost of the three energy sub-systems, capacity factor of PV and CHP, efficiency of the CHP, natural gas rates, and fuel consumption of the CHP. The results of the sensitivity provide decision makers with clear guides to the LCOE of distributed generation with off-grid PV+battery+CHP systems and offer support to preliminary analysis that indicated a potential increase in grid defection in the U.S. in the near future.

ÖZET 19 Şubat 1932 tarihinde yetişkinleri eğitmek amacıyla bir kültür kurumu olarak kurulan halkevleri, ilk açılış tarihinde 14 yerde açılmış, aynı yıl içinde bu sayı 34'e çıkmıştır. Halkın eğitilmesi noktasından özel bir önem verilen halkevleri, faaliyetlerini başlangıçta üçer aylık, daha sonraki yıllarda altışar aylık dönemler halinde CHP Genel Sekreterliği'ne göndermek zorundadır. İlk defa teftişi yapılan 20 halkevinin teftişi " Harici hiçbir tesirin tazyiki altında olmaksızın, mahza kendi vicdanlarının emriyle, halkevlerimizde çalışmağı tekabül etmiş olan arkadaşlarımızın, bu işte hiçbir menfaatları ve binaenaleyh yalan söylemeğe de mecburiyetleri olamayacağı " düşünüldüğünden halkevlerinin çalışanlarıyla toplu olarak görüşülmesi şeklinde yapılmış, ayrıca vatandaşların da düşünceleri sorulmuştur. Teftişlerde en fazla iki konu üzerinde durulmuştur. Bunlardan birincisi, eğitim teşkilatının yetişemediği her yaştan gençleri eğitmek, ikincisi de " vatandaşları, kuvvetli manevî bağlarla birbirine kenetleyerek, bütün Türkleri, bir düşünür, bir duyar bir kütle haline " getirmektir. Bu çalışmada konu arşiv ağırlıklı olarak incelenmiş, teftişi yapılan halkevlerinin bina ve para durumu, üye sayıları, teşkilatı, toplantıları, idare heyetinin çalışmaları, şubelerin çalışmaları hakkında bilgi verilmiştir. Ayrıca halkevlerinden beklentiler ile bu beklentilerin ne kadarının karşılandığı üzerinde durulmuştur. ABSTRACK In 1932, February the 19th, Publichouses were established as a cultural association. Initially they were established in 14 places and their number rised to 34 in the same year. Publichouses that given special importance in educating people must inform their activities as six month reports to CHP General Center. In the check period, maximum two matters have been researched. The first one is; educating young people who were not be able to educated by the general education system and the second one is combining Turks in tight relation as a body. Up to now in the process of researching Publichouses, we hardly encounter archive materials. In this study the mater is completely based on archive materials and also economical state of checked Publichouses, working componenets, organizations and management activities have been mentioned. In addition, expectations from Publichouses and their satisfying rate is mentioned.

Bu çalışmanın temel konusu, Türkiye’nin ilk koalisyon hükümetleri döneminde Başbakanlık görevinde bulunan İsmet İnönü’nün, Kıbrıs meselesini nasıl algıladığı ve yönettiğiyle ilgilidir. Çalışmanın amacı ise İnönü Hükümetleri’nin Kıbrıs’a yönelik dış politika siyasasının temel esaslarını göstermek ve Kıbrıs meselesinde yeni belirlenen normatif kuralların, Türk Dış Politikası’ndaki ulusal çıkarları ve güvenlik sektörünü nasıl etkilediğini tespit etmektir.
Araştırmanın ana sorunsalı; 1961-1965 yılları arasında İnönü Hükümetleri’nin Kıbrıs’a yönelik siyasasının, Türk-Yunan denklemi içinde mi; yoksa Ada’daki Türklerin varlığı ve Türkiye’nin bölgedeki hayati çıkarları özelinde mi yapılandırdığı üzerinde kurgulanmıştır. Araştırmanın ana hipoteziyse, İnönü Hükümetleri’nin Kıbrıs’a yönelik takip ettiği dış politikanın barışçıl unsurlar ve denge profili üzerine kurgulandığı, ancak bunun elde gerçekleşmemesi halinde askerî müdahale de dahil güç unsurlarının kullanabileceği üzerine dayanmaktadır.
Rumların 1960’da kurulan Anayasal düzeni değiştirmek istediği, 21 Aralık 1963 Kanlı Noel olaylarının yaşandığı, 1964 Baf saldırılarının gündeme geldiği, Ada Türklerinin göçmen durumuna düştüğü, Türk Mukavemet Teşkilatı’nın yer altından yer üstüne çıkmak zorunda kaldığı, Türklerin Ada yönetiminden dışlandığı, Türkiye’nin Ada’ya askerî müdahale yapma zorunluluğunu hissettiği ve bunun üzerine Johnson mektubunun ortaya çıktığı bir dönemde İnönü Hükümetleri’nin, Türkiye’nin barışçı, dengeli ve uzlaşmacı siyasetini gerçekleştirmekte zorlandığı ve bunun üzerine klasik yönteme dönerek güç parametrelerinden istifade etmek durumunda kaldığı görülmüştür. Konuyla ilgili bilgiler, birinci elden arşiv belgelerinden elde edilerek değerlendirilmiştir.

İlkcan ALKURT, AKP Döneminde CHP Politikaları, Siyaset Bilimi Tezsiz Yüksek Lisans Bitirme Projesi, Ankara, 2019


Türk siyasi hayatımızın son 17 yılında AKP ve CHP odaklı bir siyaset yaklaşımı bulunmaktadır. Bu süreçteki tartışmalarda partiler arası boyutun yanı sıra lider odaklı da bir güç dengesi bulunmaktadır. Türkiye’de 2002 yılında iktidara gelen AKP’nin iktidarda kaldığı dönem boyunca CHP’nin nasıl ve ne şekilde politika ürettiğini CHP’nin logosu olan 6 ok simgesinden hareketle 6 ana başlıkta incelemekteyiz. Her başlık, kendi içerisinde konu ile ilgili diğer alanlarda da bilgi vermekte ve kronolojik süreçte ilerlemektedir. Bu başlıklar: Genel Hatlarıyla İç ve Dış Politika, Din, Eğitim, Kadın, Çevre ve Kentleşme, Temel Hak ve Özgürlükler şeklinde belirlenmiştir. Ancak çalışmadaki başlıklar içerisinde askeri, ekonomik, kültürel alanlara da göndermeler yapılmıştır. Aynı zamanda Türkiye’de uzun yıllardır devam eden lider odaklı siyasete vurgu yapılarak AKP özelinde Recep Tayyip Erdoğan, CHP özelinde ise Deniz Baykal ve Kemal Kılıçdaroğlu dönemleri birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Çalışmada iktidar partisi AKP ve ana muhalefet partisi görevini yürüten CHP politikaları olumlu ve olumsuz yönleriyle eleştirilmiş, sonuç kısmında ise bu çatışmadan çıkarılan sonuca göre öneriler getirilmiştir.

"özet
Kemal Kılıçdaroğlu’nun 22 Mayıs 2010 tarihinde CHP Genel Başkanı seçilmesi, hem bu partiye yönelik ilgiyi artırmış, hem de Türkiye siyasetinin geleceğine ilişkin yeni tartışmaları beraberinde getirmiştir. Bu makalede, CHP’de yaşanan genel başkan değişikliğinin özel olarak bu partiye ve genel olarak Türkiye siyasetine yönelik yansımaları ele alınmaktadır. Makalede, CHP’deki değişimin yeni bir söylem, parti kimliği ve siyaset tarzını beraberinde getirmekle birlikte, partinin ideolojisi, tarihsel mirası ve toplumsal tabanında radikal bir kopuşu temsil etmediği savunulmakta; CHP’nin AKP karşısında bir iktidar alternatifi haline gelebilme koşulunun söylemini toplumsal/siyasal alandaki kutupsallıklar üzerine kuran bir ‘sol popülist’ siyaset tarzını benimsemek olduğu tespit edilmektedir.



abstract
The election of Kemal Kılıçdaroğlu as the new leader of the RPP on 22th May 2010 provoked a special interest to the party, and led up to a new debate on the future of Turkish politics. This article aims to discuss the effects of this leadership change on both the RPP and Turkish politics. It is argued that even though the renewal of the RPP brought about a new discourse, identity and style to the main opposition party, there is no radical rupture concerning the party's ideology, historical roots and social base. The article claims that the RPP has to adopt a 'left populist' political strategy based on social and political antagonisms in order to become a real alternative to the ruling JDP."

Bülent Ecevit, sancılı bir süreç sonunda 4 Mayıs 1972’de CHP genel başkanı seçilir. Kurtuluş Savaşı komutanlarından, Türkiye’nin İkinci Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’ye rağmen Ecevit’in genel başkan seçilmesi CHP’de ve ülkede ciddi tartışmalara neden olur. Kimi CHP’lilerce Bülent Ecevit’in CHP mirasına ihanet ettiği şeklinde iddialar dile getirilir. O günkü CHP kongresine katılmış Adalet Partisi’nden Esat Kıratlıoğlu, CHP’den Murat Karayalçın, Hikmet Çetin, Muhterem Ağababaoğlu, Ahmet Zencirci ile görüşülmüş onların hatıraları kayıt altına alınıp çalışmamızda değerlendirilmiştir. Aynı zamanda Köksal Toptan, Cemil Çiçek, Bülent Arınç, Hamdi Üçpınarlar, Reşat Doğru, Oğuzhan Asiltürk, İsmet Sezgin, Nahit Menteşe, Deniz Atay, Bahattin Okşan, Enver Turgut, Mehmet Ali Acar gibi kıdemli siyasetçilerle yapılan hatıra temelli sözlü tarih çalışmaları çalışmanın yöntemini teşkil etmektedir. Gazete taramaları ve arşiv çalışması araştırmamızın diğer temel kaynaklarını oluşturmaktadır. Hatıraların karşılaştırılması sonucu kimi siyasilere göre doksan yaşına yaklaşmış bir siyasi figür olarak İsmet İnönü’ye rağmen CHP genel başkanlığına seçilmiş olmak Bülent Ecevit için başarı değildir. Bülent Ecevit, İnönü’yle fikir ayrılığına düşerek CHP’nin bölünmesine sebep olmuştur. Bu nedenle 1971 Muhtırasından sonra umut olmaktan çıkan Adalet Partisi’ne karşı tek başına iktidar imkânını kaybetmiştir. Diğer bir görüşe göre Bülent Ecevit, CHP’nin parti dilinde değişikliğe giderek hem kendinin hem partisinin umut olmasını sağlamıştır. Seçilme sürecinde parti taşra teşkilatlarını harekete geçirebilmeyi başarmıştır. Aynı iletişim dilini ve medya stratejisini 1973 ve 1977 seçimlerinde halka karşı da uygulayarak partisini iktidara taşımıştır.


Bülent Ecevit was elected as leader of  Republican  Party in May 4, 1972 at the end of a painful process.  Despite commanders of the Independence War and Turkey's second President Ismet Inonu, Ecevit was elected. It causes serius debate in the country in the country and Republician Party . Some party members express allegations that Bülent Ecevit betrayed the legacy of the party. Esat Kiratlioglu, Necmettin Cevheri from Justice Party  and Murat Karayalcin Hikmet Cetin, Muhterem Agababaoglu, Ahmet Zencirci, from the Republican People who attended the Republican People's Party Congress were interviewed. Their memories were recorded and evaluated in our study. At the same time, oral history studies with senior politicians such as Köksal Toptan Cemil Çiçek, Bülent Arınç, Hamdi Üçpınarlar, Reşat Doğru, Oğuzhan Asiltürk, İsmet Sezgin, Nahit Menteşe, Deniz Atay, Bahattin Okşan, Enver Turgut, Mehmet Ali Acar constitute the method of study. Newspaper scans and archives are the other main sources of our research. As a result of the comparison of the memoirs, according to some politicians, it is not a success for Bülent Ecevit to be elected as the Rebuplican Party’ leader despite İsmet İnönü as a political figure who approached the age of ninety. Ecevit caused the division of the party by disagreement with İnönü For this reason, after the 1971’ Memorandum, it has lost its possibility of power alone against the Justice Party which has no hope. According to another opinion, Bülent Ecevit made both himself and his party hope by changing the Rebuplican Party’ language. Ecevit has been able to mobilize the provincial organizations during the election. Ecevit carried the same communication language and media strategy to the public in the 1973 and 1977 elections and brought his party to power.

27 yıllık CHP’nin tek partili iktidarına, 14 Mayıs 1950 yılında milletin iradesiyle ve demokratik bir seçimle son veren DP, Türk demokrasi tarihine pek çok ilki yaşatmış bir siyasal örgüt olarak tarihe geçti. 1923’te “Hâkimiyet Bilâkaydüşart Milletindir” düsturunca kurulan Cumhuriyet rejimine rağmen, ülkenin yönetim tarzı, yaşadığı modernleşme projesi gereği bir türlü demokrasiye tevil edememişti. Gerek Atatürk gerekse İnönü devrinde hem dünyada hem de ülkede yaşanan olağanüstü şartlar bu hedefin gerçekleşmesine büyük ölçüde imkân vermemişti. İşte bu toplumsal bunalmışlık psikolojisi içinde doğan DP, kurulduğu 1946 yılından itibaren “4 yıllık sıkı bir muhalefet ve kişisel hak ve hürriyetlerin genişletilmesi ve serbest piyasa kurallarının hâkim kılınması gibi halkın güvenini ve oyunu kazanacak söylemlerle” 1950’de iktidara geldi. 10 yıllık iktidarı süresince bazen kişisel hak ve hürriyetleri genişletici bir politika benimserken bazen de antidemokratik uygulamaları meşru görebilmişti. Bu noktada CHP’de var olan “Başkomutan İnönü” imajının 1950-60 yılları arasındaki siyasi gelişmeleri anlamak için zengin imkânlar sunduğu da göz ardı edilmemelidir. Zira 1938’de Atatürk’ün ölümü ile başa geçen İnönü’nün, 12 yıl kesintisiz olarak tek adam biçiminde beliren siyasi ve şahsi kişiliğinin, 1950-60 yılları arasında muhalefette kalmaya tahammül edemediği ihtimali de  bulunmaktadır.

This thesis investigated the reactions to the ruling Justice and Development Party’s (AKP) recent lift of the ban against the Islamic headscarf in the Turkish Parliament. The reactions by the oppositional party, the Republican People’s Party (CHP), were analysed through Norman Fairclough’s understanding of critical discourse analysis, which aims to illuminate unequal power relations created or recreated by the production of discursive practises, which is believed to ultimately affect social practises. The method of critical discourse analysis was accompanied by the feminist critique of orientalism, intended to assess how headscarved women are stereotyped and homogenised through orientalist ideas. The analysis resulted in an understanding of the complex power relations between the ruling party and the main oppositional party, as well as the effect of using orientalist ideas in discourse, possibility contributing to an increasingly extensive polarisation and, thus, the risk of increased conflicts between the secular groups and the more religiously observant groups in the Turkish society.

Ideology has been in the area of investigation of many disciplines throughout history (Jost, Federico, & Napier, 2009). In social and political sciences, examinations of political ideology (Jost, Nosek, & Gosling, 2008) were under the name of both liberalism (Waldron, 1987) and conservatism (Huntington, 1957). In this paper, considering Turkey's sociopolitical climate, conceptualizations of liberalism and conservatism are discussed. Moreover, liberal and conservative personality traits are analyzed within the context of Five-Factor Personality Theory (Goldberg, 1990). As part of philosophical and political arguments, Moral Foundations Theory (Graham et al., 2013) and Terror Management Theory (Greenberg & Arndt, 2011) are also dwelled on.
Keywords: family dynamics, five-factor personality theory, ideology, moral foundations theory, terror management theory

Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsünde 2005 yılında yapılan seminer çalışmasıdır. CHP’nin 13. Olağanüstü Kurultay’ı ile ilgili haberlerin, genel başkan adaylarının görüşlerinin, Cumhuriyet ve Milliyet gazeteleri tarafından veriliş tarzı ve farklılıkların nedenleri incelenmektedir.

This article focuses on the concept and phenomenon of justice that is transformed an instrument and founded by politics. Although the justice is a political ideal, legal phenomenon and moral virtue, it was initially moral virtue at least in texts before modern ideologies. In this respect, the idea and virtue of justice is exposed to semantic shift and value from traditional meaning. There are some reasons for this transformation. There is a prominent reason for this transformation that justice is an instrument for other states. In the modern times, justice is not moral idea and virtue for the politics, however, it is founded and instrumentalized by new politics. The politics is named as industrial politics. In this article, the ideal justice perspective and its manifestations are evaluated. It has been used some current events such as Justice Marching guided by Republican People’s Party (CHP) in Turkey. Other sample is Fettushism (the ideology of FETO) argued in this paper. In the context the following topics are respectively discussed: First one is explained differences between political philosophy and political ideology. Second one is determined the place of state as a modern political institution. Third one is submitted a general framework for “justice marching”. Then, forth one is evaluated the question what justice is. Finally, justice and “justice marching” is discussed relations with ideology.

Erken cumhuriyet döneminde CHP’nin taşrada oluşturduğu parti teşkilatları, parti işlerinin yürütülmesi ve merkez-taşra bağlantısının sağlanmasının yanında, özellikle Doğu’daki en kuvvetli denetim ve şekillendirme mekanizmaları olma işlevini de taşımaktaydılar. Ancak Doğu vilâyetlerinde başlayan Şark İsyanı’yla birlikte alınan kararlar silsilesi; Takrir-i Sükun Kanunu ve partinin taşrada dayandığı en önemli toplumsal kesim olan asker-sivil bürokratların Şark İstiklal Mahkemeleri’nde yargılanması gibi çeşitli süreçlerle birlikte, Doğu’daki parti teşkilatlarının bir kısmının ortadan kaldırılması sonucunu da doğuracaktı.

1939 Eylül’ünde Alman tanklarının Polonya’ya girdiği haberleri tüm dünyada yeni savaşın ayak sesleri olarak duyurulmuştu ajanslardan. Herkes savaşın kısa sürede biteceğini söyleyebilirdi o günlerde. Ne var ki günler, aylar, yıllar birbirine bağlandıkça savaş alanları da genişliyor; bütün dünya korkunç bir felaketin içine sürükleniyordu.

Görünürde savaş sınırların hatta denizlerin ötesindeydi ama savaşın etkileri Karadeniz kıyılarına çoktan ulaşmıştı. Trabzon, Giresun, Rize ve diğer kıyı şehirleri dünyanın en uzak yerleri değildi elbette. Savaşın tüm ağırlığı henüz kendini toparlayamamış olan bu şehirlerin de üstünden geçiyordu. Ekmek Rize’de de karne ile satılıyor, mahsul vergisi Giresunlu çiftçiyi de vuruyor, varlık vergisi Trabzonlu zenginin de yakasına yapışıyordu. Karadeniz kıyıları her gece karartılıyordu ve her sabah ajanslar saldırıların henüz sınırların ötesinde cereyan ettiğini gizli bir sevinçle dile getiriyordu. Her şeye rağmen Karadeniz, şehirlisi ve köylüsüyle ayakta kalmayı zorluyordu.

Elinizdeki kitap II. Dünya Savaşı yıllarında Karadeniz şehirlerindeki toplum hayatına, ekonomik ve politik gelişmelere ışık tutuyor. 
Tufan GÜNDÜZ

Cumhuriyet Halk Partisi’nin Türkiye Cumhuriyeti ile anı yılda kurulmuş ol-ması ve yaklaşık olarak 27 yıl iktidarda kalması Cumhuriyet tarihinin ilk yıllarında belirleyici bir rol oynamasında etkili olmuştur. Bu nedenle de Cumhuriyet tarihindeki gelişmelerle Cumhuriyet Halk Partisi’nin tarihi neredeyse bütünleşmiştir. Bunların bir sonucu olarak da Cumhuriyet tarihinin ilk yılları üzerine araştırma yapanlar mutlaka Cumhuriyet Halk Partisi’ne de değinmek durumunda kalmış ve kalmaktadırlar. Bunun da ötesinde Cumhuriyet Halk Partisi herkes için cazip ve ilgi çekici bir hale gelmiş, doğrudan Cumhuriyet Halk Partisi ile ilgili birçok akademik ve popüler çalışma da yapılmıştır.
Bu konuda yazılmış birçok makalenin yanı sıra oldukça kapsamlı bir şe-kilde hazırlanmış akademik incelemeler de vardır ve bunlar CHP konusunda oldukça geniş bir literatür oluşturmuşlardır. Türkiye’de uygulanan seçim sis-temleri, genel seçimler ve seçim sonuçlarıyla ilgili de özellikle son dönemde geniş bir literatür oluşmuştur. Söz konusu çalışmalarda, seçim sistemleriyle ilgili yasal, anayasal gelişmeler incelendiği gibi seçim sonuçlarına da ayrıntılı bilgilere ve analizlere yer verilmiştir. Hatta bunların bir kısmı bu araştırmanın konusu olan seçim propagandalarını da içermektedir. Bununla birlikte tespit edilebildiği kadarıyla Cumhuriyet Halk Partisi özelinde seçim propagandala-rını inceleyen çok az sayıda çalışma vardır. Bunlardan biri, İkinci Meşrutiyet ve tek parti döneminde yapılan seçimler sırasındaki propaganda faaliyetlerini inceleyen Nil Türker Tekin’in “Türkiye’de Seçim Propagandaları (1908-1946)” isimli yayınlanmamış doktora tezidir. Ağırlıklı olarak İncelediği dönemin gazetelerine dayalı yapılan bu çalışmada, 21 Temmuz 1946 genel seçimi dâhil olmak üzere Cumhuriyet Halk Partisi’nin seçim propagandaları ele alınmış ve değerlendirilmiştir. Bu alanda yapılan diğer bir çalışma da Engin Alçora’nın “Türkiye’de Siyasal Parti Propagandası (1946-1960) isimli doktora tezidir. Söz konusu incelemede, Cumhuriyet Halk Partisi’nin yanı sıra dönemin diğer bütün siyasi partilerinin propagandaları çalışılmıştır. Çalışmada siyasi partilerin seçim propagandalarından çok genel propaganda faaliyetleri incelenmiştir. Alana önemli ölçüde katkı sağlayan bu araştırmalarda basın yoğun olarak kullanılmakla birlikte son dönemde ortaya çıkan arşiv belgeleri ile Cumhuriyet Cumhuriyet Halk Partisi’nin propaganda malzemesi olarak hazırladığı bütün objelerden yararlanılmadığı görülmüştür.
Bu incelemede ise detaylı bir arşiv araştırması yapılmak suretiyle Cum-huriyet Halk Partisi’nin propaganda malzemeleri olarak kabul edilen broşür-leri, seçim beyannameleri, görsel malzemeleri kullanılmış, seçim dönemlerin-deki radyo yayınları incelenmiştir. Ayrıca taranan gazete sayısı artırılarak son dönemde çıkan anılardan da yararlanılmıştır. Çalışma, Türkiye Cumhuriye-ti’nin ilk siyasi partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi’nin 1927-1957 yılları ara-sında yapılan dokuz genel seçim sırasındaki propaganda faaliyetlerini içer-mektedir. Dolayısıyla bu çalışma, bir siyasi parti ya da seçim çalışması değil, Türkiye tarihi açısından oldukça önemli bir yere sahip olan Cumhuriyet Halk Partisi’nin genel seçimler sırasındaki propagandalarına odaklı bir çalışmadır. Bunun yanı sıra hem Türkiye açısından hem de Cumhuriyet Halk Partisi açı-sından sağlıklı tespitler yapmak için her seçimden önce dönemin atmosferi ve önemli gelişmeleri de incelenmiştir. Böylelikle paralel bir seyir izleyen Türk siyasi tarihi ile Cumhuriyet Halk Partisi’nin değişim ve dönüşümü birlikte ele alınarak değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmanın temel problemleri ise tek parti döneminde yapılan seçim propagandalarının ne düzeyde olduğu, Cumhuriyet Halk Partisi’nin programları ile genel seçim dönemlerindeki söy-lemi arasında bir paralelliğin olup olmadığı, çok partili döneme geçildikten sonra dünya genelindeki dönüşümün Cumhuriyet Halk Partisi’nin program-larına ve seçim propagandalarına hangi oranda yansıdığı, tek parti dönemin-deki seçim propagandaları ile çok partili dönemdeki seçim propagandaları arasındaki farkların ne olduğu ve bu konuda yaşanan dönüşüm olmuştur.
Cumhuriyet Halk Partisi’nin söz konusu dönemde yapılan genel seçim-lerdeki propagandalarını daha doğru bir şekilde analiz etmek ve kuramsal alt yapıyı oluşturmak için çalışmanın giriş bölümünde siyaset/politika, demokrasi, siyasi parti, seçim, siyasal iletişim ve propaganda ile propaganda türlerinin neler olduğunu ve tarihsel gelişimini incelemenin yararlı olacağı düşünülmüş-tür. Çünkü bu gibi terimlerin çalışmanın temel kavramlarını oluşturduğu dü-şünülmektedir.
Araştırmanın “Cumhuriyet Halk Partisi ve Tek Parti Dönemi Genel Seçim Propagandaları” isimli birinci bölümü dört ana alt başlıktan oluşmaktadır. Birinci alt başlıkta, Osmanlı Devleti’nde Tanzimat döneminden itibaren yaşa-nan siyasal gelişmelere değinilmiştir. Osmanlıda anayasal düzene geçiş, kuru-lan cemiyetler ve siyasi partilerin yanı sıra 1908, 1912 ve 1914 seçimleri ile bu seçimler sırasındaki seçim propagandaları ana hatlarıyla incelenmiş, böylelikle söz konusu dönemlerde ortaya çıkan gelişmelerin cumhuriyete giden süreçte oluşturduğu tarihsel kırılmalar ve süreklilik arz eden gelişmeler belirlenmeye çalışılmıştır. İkinci alt başlıkta Cumhuriyet Halk Partisi’nin kuruluş serüveni ele alınırken üçüncü alt başlıkta Atatürk döneminde yapılan 1927, 1931 ve 1935 genel seçimlerindeki propaganda faaliyetleri incelenmiştir. Dördüncü alt başlıkta ise İnönü döneminin ilk iki genel seçimi olan 1939 ve 1943 seçimlerin-deki propaganda değerlendirilmeye çalışılmıştır. Yönetme anlamında da seçim kararlarının alındığı tarihler propaganda faaliyetlerinin başlangıcı olarak temel alınmış ve Cumhuriyet Halk Partisi’nin hem ikinci seçmen hem de mebus seçimleri sürecindeki çalışmaları seçim propagandası kapsamında değer-lendirilmiştir.
“Çok Partili Siyasal Yaşama Geçiş Sürecinde Yapılan Genel Seçimler ve Cumhuriyet Halk Partisi’nin Seçim Propagandaları” isimli ikinci bölüm ise üç ana alt başlıktan oluşmaktadır. İlk alt başlıkta Türkiye’de çok partili siyasal yaşama geçişin nedenleri ve bu kapsamda yaşanan önemli gelişmeler ince-lenmiştir. İkinci alt başlıkta ise 21 Temmuz 1946 ve 14 Mayıs 1950 genel seçim-leri öncesindeki seçim propagandaları ele alınmıştır. Özellikle Cumhuriyet Halk Partisi ile Demokrat Parti arasındaki rekabete sahne olan bu dönem, propaganda faaliyetlerinin ve yöntemlerinin zenginleşmesini de beraberinde getirmiştir. Dönemi seçim propagandaları açısından farklı kılan da hem seçim propagandasına dönük hazırlıkların daha profesyonel düzeyde yapılması hem de seçmenlerle doğrudan temas kurmak için seçim kararının alınmasından sonra çeşitli geziler yapılmış olmasıdır. Bundan dolayı da seçim gezileri ve bu geziler sırasındaki mitinglerle, siyasi toplantılar temel propaganda faaliyetleri arasında değerlendirilmiştir. Yeni siyasi partilerin kurulması ve buna bağlı olarak da seçim propagandasında yaşanan gelişim/dönüşüm seçim propagan-dalarının aktarım şekline de yansımıştır. Bu çerçevede seçim propagandaları; broşürler ve seçim beyannameleri, yurt gezileri, mitingler ve siyasi toplantılar, seçim afişleri ve radyo yayınları gibi başlıklar altında incelenirken, siyasi parti-lerin seçim propagandaları arasında karşılaştırmalar da yapılmıştır. Bu arada seçim propagandaları aktarılırken bazen tematik bazen de kronolojik bir sıra takip edilmiştir.
“Demokrat Parti Döneminde Yapılan Genel Seçimler ve Cumhuriyet Halk Partisi’nin Seçim Propagandaları” isimli üçüncü ve son bölümde ise 1954 ve 1957 genel seçimleri incelenmiştir. Demokrat Parti döneminin siyasi ortamının ve önemli gelişmelerinin de yansıtılmaya çalışıldığı bu bölümde, ilk olarak vurgulanmaya çalışılan nokta, siyasi partilerin rollerinin değiştiği, dolayısıyla da bu durumun seçim söylemlerine yansımış olduğudur. Çünkü bilindiği üzere söz konusu yıllarda Cumhuriyet Halk Partisi 27 yıllık iktidarının sonunda ana muhalefet partisine dönüşmüş, Demokrat Parti de dört yıllık muhalefet yıllarından sonra iktidara gelmiştir. Siyasi tansiyonun oldukça yüksek olduğu bu yıllarda Demokrat Parti’nin gün geçtikçe otoriterleşmesi seçim dönemlerine ve seçim söylemlerine de yansımıştır. Bundan dolayı siyasi atmosfer ve seçim propagandaları iç içe bir şekilde yansıtılmaya çalışılmıştır.

DP (Demokrat Parti) iktidarı ile ana muhalefet partisi CHP (Cumhuriyet Halk Partisi) arasındaki ilişkinin genel
olarak gergin olduğu söylenebilir. DP iktidarında (1950-1960) iki parti arasında sadece dört kez iyi ilişkiler dönemi
yaşanmıştır. Bunlardan en uzunu, Yalman Suikastı (22 Kasım 1952) ile başlayıp MP (Millet Partisi)’nin kapatılması
ile sona eren dönemdir. Temmuz 1953’te MP, Atatürk inkılaplarının aleyhinde faaliyette bulunduğundu ve dini siyasete
alet ettiği gerekçe gösterilerek geçici olarak kapatılmıştı. CHP, MP’nin kapatılmasına içerik yönünden destek
vermekle birlikte hukuki açıdan karşı çıkmıştır. Bir siyasi partinin çok kolay bir şekilde sulh ceza mahkemesi
tarafından kapatılması, CHP’yi endişelendirmiştir. Aynı yöntemin ileride kendilerine de uygulanabileceğini düşünerek
iktidara karşı tepkisini ortaya koymuştur. CHP’nin tutumu, DP tarafından hiç hoş karşılanmamıştır. Dolayısıyla
CHP’nin bu hamlesi, iki parti arasındaki iyi ilişkilerin sonunu getiren gelişmelerin başlangıcı olmuştur. Bununla
birlikte iki parti arasında Atatürk inkılaplarının asıl savunucusunun kim olduğu tartışması başlamıştır. Öte yandan
irtica ile mücadele karşısında CHP tarafından yalnız bırakıldığını düşünen DP, irtica ile mücadele amaçlı Milli
Selamet Kanunlarını çıkartmıştır. CHP de iktidarın bu kanunları çıkartmaktaki asıl amacının, hürriyetleri
sınırlandırmak olduğunu savunmuş ve rejimi kurtarmak adına gelecek genel seçimlerde MP ile ittifak görüşmelerine
başlamıştır. Bir partinin kapatılması; laiklik konusunda zıt görüşlere sahip iki partiyi bir araya getirmeyi sağlarken,
CHP-DP arasındaki gergin atmosferin daha da yükselmesine neden olmuştur.
Gerginleşen atmosfere rağmen Başbakan Adnan Menderes, Kasım 1953’e kadar ilişkileri tekrar yumuşatmak için
büyük çaba sarf etmiş, fakat CHP tarafında karşılık bulmayınca ilişkiler, tamamen kopmuştur. Bunun üzerine DP,
uzun süredir askıda tuttuğu CHP’nin mallarının hazineye devredilmesi sürecini hızlandırmıştır.
Anahtar Kelimler: Millet Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Demokrat Parti, Muhalefet, Ahmet Emin Yalman Suikastı,
İrtica.

“CHP: İdeoloji, Örgütsel Yapı, Parti İçi Demokrasi ve Oligarşi” kitabı, yazarın “Oligarşinin Demir Kanunu'nun Cumhuriyet Halk Partisi Açısından İncelenmesi” başlıklı doktora tezinin ve uluslararası hakemli dergilerde yayınlanmış makalelerinin kitap formatına göre yeniden düzenlenmiş ve içerik olarak zenginleştirilmiş halidir.

Cumhuriyet Halk Partisi'ni hem ideoloji, hem örgüt, hem de parti içi demokrasi ve oligarşi yönleriyle ele alan bu çalışma kapsamlı bir bilimsel araştırma ve inceleme niteliği göstermektedir. Bu kitap çalışması birbiri ile bütünlük gösteren üç ayrı kısımdan oluşmaktadır:

• Birinci kısımda 1919 Sivas Kongresi'nden 2018 yılına kadar geçen süre içerisinde CHP'nin yaşadığı ideolojik değişim süreci ele alınmıştır. Yüzlerce yazılı kaynağın (kitap, makale, gazete, parti yayınları, parti programı vs.) taranması ile oluşturulan bu kısımda, tek parti döneminin Kemalist CHP'sinden 1950'li yılların özgürlükçü CHP'sine, 1960'lı yılların ortanın solcusu CHP'sinden 1970'li yılların demokratik solcu ve 1992 sonrasının sosyal demokrat (ve hatta sosyal liberal) CHP'sine uzanan ideolojik değişim süreci çözümlenmeye çalışılmıştır.

• İkinci kısımda 1919 Sivas Kongresi Nizamnamesi'nden 1993 Tüzüğü'ne (2016 Değişiklikleri ile) CHP'nin yaşadığı örgütsel değişim süreci ele alınmıştır. CHP'nin örgütlenme ve yönetim yapısını belirleyen parti tüzüklerinin incelendiği bu kısımda, örgütsel yapıda merkeziyetçi ve antimerkeziyetçi, yönetim biçiminde oligarşik, otokratik ve demokratik eğilimler ortaya çıkarılmıştır.

• Üçüncü kısımda ise CHP'de parti içi demokrasi ve oligarşinin varlığına ilişkin tespitlerde bulunulmuş, Robert Michels'in "Oligarşinin Demir Kanunu"nda ortaya koyduğu temel varsayımların CHP açısından geçerliliği incelenmiştir. Ayrıca, bu kısımda CHP Tüzüğü'nün oligarşiyi besleyen yönleri açığa çıkarılmış, parti içi demokrasinin gelişimi yönünde tüzük değişiklik önerilerine yer verilmiştir.

Cumhuriyet Halk Partisi'nin geçmişini ve bugününü bilimsel bir çerçevede eleştirel bir bakış açısı ile ele alan bu eser sadece CHP'nin yaşadığı değişim ve gelişimleri değil, aslında Türkiye'nin demokrasi hikayesini de özetlemektedir. Çalışma öncelikle CHP'deki ideolojik değişimi dönemsel olarak ele almakta, daha sonra ise örgütsel yapıyı inceleyerek, siyasetle yönetimin olası bağlantılarının peşine düşmektedir. Yazarın bu arayışını Robert Michels'in temel varsayımlarına dayandırması ve sınırlı da olsa alan araştırması ile destekleyerek “taban”daki bakış açısını ortaya koyması çalışmanın özgünlüğünü ortaya koymaktadır.



Sokak Kitapları Yayıncılık
1.Baskı (2000 adet) Şubat 2018
ISBN: 978-605-287-072-3