-
Jagiellonian University, Wydział Polonistyki, Adjunct add
-
none edit
The following is a proposed reading of George Sand’s La Comtesse de Rudolstadt, focused on the character named Wanda de Rudolstadt, mistress of a secret society of ‘The Invisibles’. Named after the legendary Polish princess, Wanda... more
The following is a proposed reading of George Sand’s La Comtesse de Rudolstadt, focused on the character named Wanda de Rudolstadt, mistress of a secret society of ‘The Invisibles’. Named after the legendary Polish princess, Wanda combines feminism, Polishness, and esoterism. The context is formed of two romance novels popular at the time in France, which rendered the reader familiar with the Wanda legend: Venda, reine de Pologne ou l’histoire galante et curieuse de ce qui s’est passé
de plus mémorable en ce temps-là, published anonymously in 1705, and Vanda ou la superstition by Helena Ponińska, 1834. The point is not to propose an insight into the influences; the focus is, instead, on the movement of contextualisation which reveals unobvious senses or meanings, basically boiling down to expiration of the legend narrative that leads to its fragmentation and reformulation. Consequently, highlighted is the modern problem of struggle for female subjectivity and empowerment in George Sand’s novel, one that only makes use of shreds of the narratives of yore.
de plus mémorable en ce temps-là, published anonymously in 1705, and Vanda ou la superstition by Helena Ponińska, 1834. The point is not to propose an insight into the influences; the focus is, instead, on the movement of contextualisation which reveals unobvious senses or meanings, basically boiling down to expiration of the legend narrative that leads to its fragmentation and reformulation. Consequently, highlighted is the modern problem of struggle for female subjectivity and empowerment in George Sand’s novel, one that only makes use of shreds of the narratives of yore.
Research Interests:
Research Interests:
Książka Magdaleny Siwiec jest pierwszą tak obszerną propozycją komparatystycznej lektury twórczości Norwida i Baudelaire’a. Punktem wyjścia zaproponowanego zestawienia poetów, urodzonych w tym samym 1821 roku, jest ich szczególna, jak ją... more
Książka Magdaleny Siwiec jest pierwszą tak obszerną propozycją komparatystycznej lektury twórczości Norwida i Baudelaire’a. Punktem wyjścia zaproponowanego zestawienia poetów, urodzonych w tym samym 1821 roku, jest ich szczególna, jak ją nazwał Paul Valéry, sytuacja wymuszająca konieczność określenia się i wobec romantycznych wieszczów, i wobec budzącej ambiwalentne reakcje nowoczesności. Interpretacje utworów literackich, esejów krytycznych, listów Baudelaire’a i Norwida podporządkowane są zagadnieniom takim jak: dialog z tradycją, z wielkimi poprzednikami, diagnoza związanego z postępem wyobcowania, problematyka wielkomiejska, świadomość kształtowania nowego pola literackiego, a także hamletyzm, melancholia i jej poetologiczne manifestacje. Te interpretacje, a także analizy wypracowanych przez obu pisarzy nowych rozwiązań estetycznych, koncepcji ułomnego piękna, strategii ironicznych oraz ich postaw wobec aksjologii i zagadnień etycznych pozwalają dostrzec różnice, ale i wspólnotę...
Research Interests:
Artykuł koncentruje się na cyklu Les Soleils couchants ze zbioru Liści jesiennych (Les feuilles d’automne)Victora Hugo (1831). Interpretacja ma dowieść, że modalność elegijna, która od tego zbioru zaczyna znaczyć swoje miejsce w... more
Artykuł koncentruje się na cyklu Les Soleils couchants ze zbioru Liści jesiennych (Les feuilles d’automne)Victora Hugo (1831). Interpretacja ma dowieść, że modalność elegijna, która od tego zbioru zaczyna znaczyć swoje miejsce w twórczości poety, nie jest modalnością pesymistyczną. Topika zachodzącego słońca zasadniczo prowadząca do refleksji o przemijaniu, u Hugo łączy się nie tyle z retencyjnością, ile z poszukiwaniem wewnętrznej prawdy, otwarciem na nieskończoność. Tu także Hugo ujawnia się jako poeta miasta, ustanawiając pewien model poezji romantycznej, do którego odwoływać się będą polemicznie następne pokolenia (jak Baudelaire w Romantycznym zachodzie słońca czy w Obrazkach paryskich). Autorka dowodzi, że dzieło Hugo wpisuje się w nurt określony przez Morse'a Peckhama jako "romantyzm pozytywny".The article focuses on the cycle Les Soleils couchants from the collection of Les feuilles d’automne by Victor Hugo (1831). The interpretation is to prove that elegiac mo...
Research Interests:
Artykuł dotyczy zmagania się Norwida z Mickiewiczem jako wielkim poprzednikiem, "wielkoludem", nie tyle jednak w pismach teoretycznych, choć i tego typu wypowiedzi przytoczyć można wiele, ile przede wszystkim w poezji. Celem... more
Artykuł dotyczy zmagania się Norwida z Mickiewiczem jako wielkim poprzednikiem, "wielkoludem", nie tyle jednak w pismach teoretycznych, choć i tego typu wypowiedzi przytoczyć można wiele, ile przede wszystkim w poezji. Celem badania jest ukazanie, jak konkretne obrazy, frazy Mickiewicza są przez Norwida - na zasadzie parafrazy - przejmowane i dekontekstualizowane (widać to świetnie na przykładzie "Do D.D. Wizyty" Mickiewicza i "Czemu" Norwida). W artykule postawiono pytanie o znaczenie tego zabiegu jako jednej ze strategii dialogu poetyckiego z pierwszym wieszczem.The article concerns Norwid's struggle with Mickiewicz as his great predecessor, the "giant" of literature, more in his poetry than in theoretical writings. The aim of the study is to show how concrete images, Mickiewicz's phrases, are taken over, paraphrased and decontextualized by Norwid (on the example of Mickiewicz's "Do D.D. Wizyta" - "To D.D. Visit&qu...
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Artykuł stanowi próbę ukazania sposobów czytania Szekspira przez późnych romantyków, jakimi są - urodzeni w roku 1821 - Cyprian Norwid i Charles Baudelaire. Składa się on z dwóch części: pierwsza poświęcona jest stosunkowi poetów do... more
Artykuł stanowi próbę ukazania sposobów czytania Szekspira przez późnych romantyków, jakimi są - urodzeni w roku 1821 - Cyprian Norwid i Charles Baudelaire. Składa się on z dwóch części: pierwsza poświęcona jest stosunkowi poetów do fenomenu lektury i twórczego prze-pisania dzieł Szekspira jako wielkiego poprzednika; druga dotyczy ich interpretacji Hamleta i oceny hamletyzmu jako postawy egzystencjalnej. Autorka dowodzi, że rozumiejąc historyczną zmienność lektury, związaną z przemianami wspólnot interpretacyjnych oraz z dekontekstualizacją, obaj twórcy demonstrują ponadczasowość geniuszu Szekspira, którego "odkrywają" na nowo, postulując wobec niego twórczą zdradę. W obu przypadkach twórczy lęk prowadzi od uwielbienia do prze-pisania. W centrum refleksji znajduje się odczytanie przez obu poetów Hamleta. Interpretacji poddany został hamletyzm jako szekspirowska postawa "zwątpienia rzeczywistości", w sposób szczególny zinterioryzowana przez to pokolenie, po części...
Research Interests:
Research Interests:
Książka Romantyczne koncepcje poezji. Poeta i Muza - relacja w stanie kryzysu stanowi propozycję odczytania wybranych utworów jako świadectwa dokonującego się w romantyzmie, charakterystycznego dla nowoczesności, kryzysu poezji. Jest on... more
Książka Romantyczne koncepcje poezji. Poeta i Muza - relacja w stanie kryzysu stanowi propozycję odczytania wybranych utworów jako świadectwa dokonującego się w romantyzmie, charakterystycznego dla nowoczesności, kryzysu poezji. Jest on przedstawiony na przykładzie naznaczonego "lękiem przed wpływem" stosunku poety do źródła jego inspiracji i zarazem do tradycji reprezentowanych przez figurę Muzy. Zaproponowane tu interpretacje zmierzają do ukazania, jak topos Muz w ujęciu romantyków ulega rozpadowi, konwencjonalizacji lub przeciwnie - zyskuje nowe znaczenia. Książka składa się z części syntetycznej - ukazującej charakterystyczne dla całego romantyzmu tendencje w formułowaniu koncepcji poezji oraz z części analitycznej - poświęconej Alfredowi de Musset i Juliuszowi Słowackiemu. Obydwaj poeci jawią się tu jako przedstawiciele pokolenia szczególnie mocno doświadczającego kryzysu poezji, którzy w swoich tekstach dokonują dekonstrukcji romantyzmu, pozostając w jego ramach.Magd...
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
This article examines the position of Cervantes' Don Quixote in the intertextual network of Juliusz Słowacki' digressive poems, closely bound up with Schlegel's conception of Romantic irony. The article analyzes in turn direct references... more
This article examines the position of Cervantes' Don Quixote in the intertextual network of Juliusz Słowacki' digressive poems, closely bound up with Schlegel's conception of Romantic irony. The article analyzes in turn direct references to Don Quixote; the use by the Polish poet, often with an ironic twist, of Cervantes' narrative strategies; the influence of Cervantes on the creation of the world of the poems (not least their central characters) and on Słowacki's extensive use of parabasis in all its varieties –
from authorial commentaries and addresses to the reader, through characters who step out of their role to speak to the reader, to the foregrounding of the problems involved in the act of reading – to highlight and disrupt the illusion of fictional truth. The analysis shows that the Spanish classic was in many ways Słowacki's literary model and an aesthetic inspiration.
from authorial commentaries and addresses to the reader, through characters who step out of their role to speak to the reader, to the foregrounding of the problems involved in the act of reading – to highlight and disrupt the illusion of fictional truth. The analysis shows that the Spanish classic was in many ways Słowacki's literary model and an aesthetic inspiration.
Research Interests:
Pierwodruk w: Romantyzm i nowoczesność, red. M. Kuziak, Kraków 2009 Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie... more
Pierwodruk w: Romantyzm i nowoczesność, red. M. Kuziak, Kraków 2009
Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak jest, może prowadzić w dwóch kierunkach. Po pierwsze, to twórczość Słowackiego, chciałoby się powiedzieć, jest nowoczesna: różnorodna, świadomie łamiąca utarte, obowiązujące jeszcze w wieku XIX normy poetyki, wyprzedzająca czasy, w których powstała, posługująca się chwytami "odkrytymi" i wyzyskanymi przez pisarzy na szerszą skalę znacznie później. Same teksty Słowackiego są nowoczesne (szczególnie te, których poeta nie opublikował): rozproszone, fragmentaryczne, wielowariantowe, o zatartych granicach, nadpisywane, zmieniane, pozostające w ciągłym ruchu, uniemożliwiające jednoznaczną edycję i lekturę 1. Po drugie, choć to zapewne wynika z charakteru spuścizny po romantyku, jego utwory dają się analizować i interpretować za pomocą nowych metod badawczych czy mód lekturowych, do których, pisząc o nowoczesności Słowackiego, nie sposób się nie odwołać. Ponadto, jeśli spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy Jeana François Lyotarda czy Paula de Mana, "nowoczesność" to "teraźniejszość" rozumiana ahistorycznie. Według de Mana termin "nowoczesny" nie oznacza "współczesny", "ostatni":
Juliusz Słowacki wydaje się najbardziej-poza Cyprianem Kamilem Norwidem, który wszak należy do młodszego nieco pokolenia-nowoczesnym z polskich romantyków. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak jest, może prowadzić w dwóch kierunkach. Po pierwsze, to twórczość Słowackiego, chciałoby się powiedzieć, jest nowoczesna: różnorodna, świadomie łamiąca utarte, obowiązujące jeszcze w wieku XIX normy poetyki, wyprzedzająca czasy, w których powstała, posługująca się chwytami "odkrytymi" i wyzyskanymi przez pisarzy na szerszą skalę znacznie później. Same teksty Słowackiego są nowoczesne (szczególnie te, których poeta nie opublikował): rozproszone, fragmentaryczne, wielowariantowe, o zatartych granicach, nadpisywane, zmieniane, pozostające w ciągłym ruchu, uniemożliwiające jednoznaczną edycję i lekturę 1. Po drugie, choć to zapewne wynika z charakteru spuścizny po romantyku, jego utwory dają się analizować i interpretować za pomocą nowych metod badawczych czy mód lekturowych, do których, pisząc o nowoczesności Słowackiego, nie sposób się nie odwołać. Ponadto, jeśli spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy Jeana François Lyotarda czy Paula de Mana, "nowoczesność" to "teraźniejszość" rozumiana ahistorycznie. Według de Mana termin "nowoczesny" nie oznacza "współczesny", "ostatni":
Research Interests:
Artykuł dotyczy Norwida i Baudelaire’a jako pisarzy przełomu nowoczesności, których cechuje świadomość uczestnictwa we współczesnych im procesach społecznych i kulturowych. Głównym punktem odniesienia są Reguły sztuki Pierre’a Bourdieu,... more
Artykuł dotyczy Norwida i Baudelaire’a jako pisarzy przełomu nowoczesności, których cechuje świadomość uczestnictwa we współczesnych im procesach społecznych i kulturowych. Głównym punktem odniesienia są Reguły sztuki Pierre’a Bourdieu, piszącego o kształtowaniu się nowego pola literackiego, w czym mają udział obaj poeci. Analizie poddane są ich wypowiedzi traktujące o zależności sztuki od praw rynkowych i od pola władzy reprezentowanej przez różne instytucje. Zaprezentowana tu lektura eksponuje niejednoznaczny – choć w dużej mierze krytyczny – stosunek do procesów nowoczesności obu pisarzy, których za A. Compagnonem można nazwać antimoderenes.
Research Interests:
Art History and Art
The time suspended. Godzina myśli (An Hour of Thought) in the mirror of Romantic immobilities The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth... more
The time suspended. Godzina myśli (An Hour of Thought)
in the mirror of Romantic immobilities
The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem
Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth and Keats were the problem of passing and temptation of suspension of time is of great importance. Słowacki’s resolution is closed
to of nineteenth-century English texts likewise it is exceptional. The
negation of the present is destructive for the character of the story but
it is also creative – connected to imagination and poetry. Th e subject of
Godzina myśli attempts to rescue himself and his work paradoxically by
its destruction, finds the other temporal dimension by exploiting a tension between passing and duration.
in the mirror of Romantic immobilities
The paper presents an interpretation of Juliusz Słowacki’s early poem
Godzina myśli (An Hour of Th ought) compared to works of Byron, Wordsworth and Keats were the problem of passing and temptation of suspension of time is of great importance. Słowacki’s resolution is closed
to of nineteenth-century English texts likewise it is exceptional. The
negation of the present is destructive for the character of the story but
it is also creative – connected to imagination and poetry. Th e subject of
Godzina myśli attempts to rescue himself and his work paradoxically by
its destruction, finds the other temporal dimension by exploiting a tension between passing and duration.
Research Interests:
Romantyczne koncepcje poezji. Poeta i Muza-relacja w stanie kryzysu Apogeum kryzysu:
Research Interests:
Album Orbis by Norwid and Voyage on Orient by Nerval The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the... more
Album Orbis by Norwid and Voyage on Orient by Nerval
The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his
Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album
Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the corresponding
chapters from Nerval’s oeuvre and proves that the same motives are
taken out by the Polish writer from their native context and reshaped.
Th e example of the strategy constitute Antique myth, particularly the
cult of the Great Goddess presented by Nerval from the perspective of
religious syncretism, by Norwid – as a prefi guration of Christianity.
Th e comparative reading exposes a French poet’s equality of all beliefs
and Norwid’s conviction than every moment in history gives the Word
the same chance for fulfilment.
The article points to direct influence of Gérard de Nerval and his
Voyage on Orient upon Cyprian Kamil Norwid. Th e analyses of Album
Orbis – Norwid’s sketchbook is juxtaposed with the corresponding
chapters from Nerval’s oeuvre and proves that the same motives are
taken out by the Polish writer from their native context and reshaped.
Th e example of the strategy constitute Antique myth, particularly the
cult of the Great Goddess presented by Nerval from the perspective of
religious syncretism, by Norwid – as a prefi guration of Christianity.
Th e comparative reading exposes a French poet’s equality of all beliefs
and Norwid’s conviction than every moment in history gives the Word
the same chance for fulfilment.
Research Interests:
Artykuł dotyczy szczególnego położenia wspólnego Norwidowi i Baudelaire’owi urodzonym w tym samym 1821 r., które Paul Valéry określił mianem „sytuacji”. Jej podstawą jest konieczność określenia się wobec wielkich poprzedników −... more
Artykuł dotyczy szczególnego położenia wspólnego Norwidowi i Baudelaire’owi urodzonym w tym samym 1821 r., które Paul Valéry określił mianem „sytuacji”. Jej podstawą jest konieczność określenia się wobec wielkich poprzedników − romantycznych wieszczów, odróżnienia się, walki z wpływem. Pozycja obu poetów, która określa ich stosunek do romantyzmu oparty na kontynuacji i zerwaniu (co utrudnia ustanowienie cezury), ukazana jest w kontekście współcześnie rozumianych kategorii takich jak romantyzm, dziewiętnastowieczność, pokolenie, nowoczesność czy kryzys. Taka perspektywa pozwala dostrzec wspólnotę twórczości i recepcji pisarzy zasadniczo nieporównywalnych.
Siwiec discusses Norwid and Baudelaire as writers on the cusp of modernity who are clearly aware of their participation in contemporary social and cultural transformations. Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the... more
Siwiec discusses Norwid and Baudelaire as writers on the cusp of modernity who are clearly aware of their participation in contemporary social and cultural transformations.
Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the new literary The Rules of field in which both poets took part, Siwiec examines the two poets’ statements on art’s dependency on the laws of the market and on the field of power represented by various institutions. She also exposes the ambivalent – although largely critical – relationship
to the transformations of modernity that marks both Norwid and Baudelaire, whom, borrowing Antoine Compagnon’s term, we may describe as “antimoderenes.
Drawing on Pierre Bourdieu’s Art, a study of the formation of the new literary The Rules of field in which both poets took part, Siwiec examines the two poets’ statements on art’s dependency on the laws of the market and on the field of power represented by various institutions. She also exposes the ambivalent – although largely critical – relationship
to the transformations of modernity that marks both Norwid and Baudelaire, whom, borrowing Antoine Compagnon’s term, we may describe as “antimoderenes.
Research Interests:
Research Interests:
The article is an interpretation of Juliusz S³owackis Poet and Inspiration and attempts to present the poets writing conception just after so-called mystic turn. The key problem of the suggested reading is the relation between the... more
The article is an interpretation of Juliusz S³owackis Poet and Inspiration and attempts to present the poets writing conception just after so-called mystic turn. The key problem of the suggested reading is the relation between the material and the spiritual. The relation in question, reflected as love between the poems two characters: the Poet and his beloved and at the same time his inspirator ceases to rely on a simple juxtaposition of opposing categories (body soul, past present, paganism christianity) but depends on their aporic combination. Reluctance to the matter does not exclude its valorisation it is viewed as a prison and at the same time as a language the spiritual world speaks, and as the Poets only available mode of expression. The exchangeable identification
of the lovers with their opposite poles allows to present a concept of S³owackis poetry as internally conflicted concept.
of the lovers with their opposite poles allows to present a concept of S³owackis poetry as internally conflicted concept.
Research Interests:
Artykuł dotyczy sporów pokolenia Norwida i Baudelaire’a z romantyzmem, które traktuję jako kontynuację polemik wewnątrzromantycznych. Jego celem jest prezentacja sposobów określenia się obu poetów wobec paradygmatu romantycznego... more
Artykuł dotyczy sporów pokolenia Norwida i Baudelaire’a z romantyzmem, które traktuję jako kontynuację polemik wewnątrzromantycznych. Jego celem jest prezentacja sposobów określenia się obu poetów wobec paradygmatu romantycznego ustanowionego przez "wielko-ludów": Mickiewicza i Hugo. Zaproponowana tu analiza komparatystyczna eksponuje nie tylko problemowy aspekt sporu, ale także dążenie do realizacji konkretnego, odmiennego od romantycznego modelu poezji. W przypadku Norwida i Baudelaire’a mamy wszak do czynienia ze znakomitymi poetami zakorzenionymi mocno w romantyzmie, z niego czerpiącymi, ale proponującymi - i to bardziej w praktyce niż w teorii - własną ścieżkę nowoczesnej poezji. Skupię się na wczesnych utworach pisarzy: Fanfarlo Baudelaire’a z jednej i wczesnych fantazjach i dramatach Norwida (Marzenie, Chwila myśli, Wieczór w Pustkach, Noc tysiączna druga...) z drugiej strony. Ambiwalentny stosunek obu pisarzy do romantyzmu - "twórcza zdrada", zakładająca ...
Research Interests:
Research Interests:
In this article takes up Hans Robert Jauss’s comparative approach to Norwid and Baudelaire as two poets on the threshold of modernity. Both were ambivalent towards Modernity as well as Romanticism, a contemporary movement that was also... more
In this article takes up Hans Robert Jauss’s comparative approach to Norwid and Baudelaire as two poets on the threshold of modernity. Both were ambivalent towards Modernity as well as Romanticism, a contemporary movement that was also part of a broader tradition. Both Norwid and Baudelaire described their relationship with their great predecessors as stigmatizing. Consequently, Siwiec explores the two poets’ ambivalence and fearfulness with regard to the Romantic tradition, arguing that their poetic works, aesthetic essays and correspondence the stigma of Romanticism gives rise to two contradictory tendencies, namely rupture, polymorphism and decentration on the one hand, and a striving towards the centre on the other.
Research Interests:
This article discusses selected lyrics by French romantic poetess Marceline Desbordes- -Valmore, in which poetry and femininity clash against each other as mutually opposing and exclusive values which all the same do coexist. In spite of... more
This article discusses selected lyrics by French romantic poetess Marceline Desbordes- -Valmore, in which poetry and femininity clash against each other as mutually opposing and exclusive values which all the same do coexist. In spite of a clear depreciation of her own artistic work, exposing its weaknesses and partiality, Desbordes-Valmore is not shown as a mimicry author but rather, one who establishes a different – and positive – dissimilarity of female writing. It is an emotional, simple and naïve poetry but one that has been purposefully selected owing to the genuineness quality ascribed to it. Investigation into the issue of female self-thematism in romanticism is supported by tracing of rhetorical evocations of Muse in the Elegies. In the rivalry between love and the Muse, as depicted in her poems, the former apparently prevails. Poetry essentially makes passion its subject, writing becomes an opportunity for overpowering love frenzy, transgressing by the poetess-subject of herself as a loving woman – for an identification-related transgression.
Research Interests:
Research Interests:
The article shows Baudelaire’s poetry as a sign of both fascination and disgust with melancholy at the same time, which paradoxically results in an over-representation of melancholic images. Black yarn is the key image in the... more
The article shows Baudelaire’s poetry as a sign of both fascination and disgust with melancholy at the same time, which paradoxically results in an over-representation of melancholic images. Black yarn is the key image in the interpretation of Fleurs du mal presented here. Blackness appears as a sign of emptiness, of what is lost, as something interiorized and appropriated by a melancholic subject. The article proves that this emptiness and abysmal desolation in Baudelaire’s texts provide the substantive weight and that blackness becomes the materialization of melancholy and the matter of poetry at the same time, which leads us directly to a melancholic poetry par excellence.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
This article examines the Romantic ‘I’ in the context of contemporary critical discussions of the modern subjectivity. While in general Romanticism was enamoured of strong subjectivities, it also produced quite a number of discourses... more
This article examines the Romantic ‘I’ in the context of contemporary critical discussions of the modern subjectivity. While in general Romanticism was enamoured of strong subjectivities, it also produced quite a number of discourses where this essentialist construction was undermined, fissured, or fragmented. The article argues that Romanticism is in fact characterized by two proc- esses, a blazing affirmation of individualism and, running counter to it, an erosion and questioning of the integral subjectivity (the undermining of the self-confident, self-assertive subject). The latter, ie. the crisis of the ‘strong I’, should be acknowledged as an important Romantic antecedent of modernity.
Research Interests:
W przeciwstawieniu Norwida poetom przeklętym na plan pierwszy wysuwa się konstruktywny etyczny projekt polskiego poety przeciwstawiany niemocy, splinom i acedii cechującym często poètes maudits, a także ich upodobaniu do skrajnej... more
W przeciwstawieniu Norwida poetom przeklętym na plan pierwszy wysuwa się konstruktywny etyczny projekt polskiego poety przeciwstawiany niemocy, splinom i acedii cechującym często poètes maudits, a także ich upodobaniu do skrajnej estetyzacji i do sztucznych rajów 1. Są wprawdzie aspekty biografii twór-czej polskiego poety, które go z nimi łączą: niezrozumienie przez czytelników, konflikt ze społeczeństwem, wyłamywanie się z obowiązujących norm, lecz zasadniczo stara się on przeciwstawić postawom, które możemy określić mia-nem avant la lettre dekadenckich 2. Nie można jednak przeoczyć tekstów poety naznaczonych głębokim pesy-mizmem-zresztą nie przeoczyli ich badacze. Juliusz Wiktor Gomulicki pisał o Norwidowskiej czarnej suicie, przypisując ją zawodowi miłosnemu pisarza i zaliczając doń utwory powstałe w Italii w roku 1844: To rzecz ludzka!…, Moją piosnkę [I], Pamiątkę i [Do mego brata Ludwika] 3. W tym kontekście pojawia się 1 Dla P. Verlaine'a poètes maudits to poètes absolus, właśnie absolutna wyobraźnia, absolutna ekspresja cechują takiego artystę. Zob. P. Verlaine, Poètes maudits, Paris 1888, s.
Research Interests:
In this article Siwiec takes up Hans Robert Jauss’s comparative approach to Norwid and Baudelaire as two poets on the threshold of modernity. Both were ambivalent towards Modernity as well as Romanticism, a contemporary movement that was... more
In this article Siwiec takes up Hans Robert Jauss’s comparative approach to Norwid and Baudelaire as two poets on the threshold of modernity. Both were ambivalent towards Modernity as well as Romanticism, a contemporary movement that was also part of a broader tradition. Both Norwid and Baudelaire described their relationship with their great predecessors as stigmatizing. Consequently, Siwiec explores the two poets’ ambivalence and fearfulness with regard to the Romantic tradition, arguing that their poetic works, aesthetic essays and correspondence the stigma of Romanticism gives rise to two contradictory tendencies, namely rupture, polymorphism and decentration on the one hand, and a striving towards the centre on the other.
Research Interests:
This article offers a new reading of the complex, multidimensional, palimpsest identity of the eponymous hero of The King Spirit. Intended to be a total work of art (Gesamtkunstwerk), Juliusz Słowacki’s epic poem remains unfinished, in a... more
This article offers a new reading of the complex, multidimensional, palimpsest identity of the eponymous hero of The King Spirit. Intended to be a total work of art (Gesamtkunstwerk), Juliusz Słowacki’s epic poem remains unfinished, in a number of versions that are driven by two impulses, a centrifugal force reducing the poem to a string of inchoate fragments and a centripetal counterforce working for the poem’s unity. The same vectors seem to exert a permanent tension on the central character of the poem, a complex web of relations between body and soul, individual and universal consciousness, boundless and limited knowledge, the bright light of revelation and the inadequacy of words, and, last not least, between inspiration, memory and imagination. The peculiar construction of the "I" in The King Spirit may also be seen as an attempt to relinquish the aesthetic mode of existence for the religious one (as described by Søren Kierkegaard). The poem could then be read as a dramatic record of that transition.
Research Interests:
Magdalena Siwiec’s Romantic conceptions of poetry. The Poet and the Muse - a relationship in the state of crisis (Alfred de Musset and Juliusz Słowacki) constitutes a proposition of reading texts recognized as a testimony of crisis in... more
Magdalena Siwiec’s Romantic conceptions of poetry. The Poet and the Muse - a relationship in the state of crisis (Alfred de Musset and Juliusz Słowacki) constitutes a proposition of reading texts recognized as a testimony of crisis in poetry which develops in the period of Romanticism. This crisis, typical of modernity, is presented through the example of the relationship between the Poet and the source of his inspiration and the tradition - both represented by the figure of the Muse. This relationship is stigmatized by the "anxiety of influence". The interpretation proposed in this book aims at showing how the topos of the Muses is decomposed in romantic realizations, how it becomes conventional or - on the contrary - gains new signification.
The book is composed of two parts - the synthetic one presenting tendencies of poetry typical of Romanticism and the analytic one dedicated to Alfred de Musset and Juliusz Słowacki. Both poets appear as representatives of the ecole de desenchantement, of the generation which experiences particularly profoundly the crisis of poetry. Słowacki and Musset in their texts deconstruct Romanticism remaining within its framework.
The book is composed of two parts - the synthetic one presenting tendencies of poetry typical of Romanticism and the analytic one dedicated to Alfred de Musset and Juliusz Słowacki. Both poets appear as representatives of the ecole de desenchantement, of the generation which experiences particularly profoundly the crisis of poetry. Słowacki and Musset in their texts deconstruct Romanticism remaining within its framework.
Research Interests:
The article is a proposal to read the writings of Norwid and Baudelaire as works going beyond Romanticism, although they arise from it, as precursors of modernity, affected – as W. Benjamin wrote – by the inhospitable experience of the... more
The article is a proposal to read the writings of Norwid and Baudelaire as works going beyond Romanticism, although they arise from it, as precursors of modernity, affected – as W. Benjamin wrote – by the inhospitable experience of the era of great industry. The comparative analysis focuses on the diagnosis of the present as demonstrated in the texts of both poets, associated with urban phenomena, crowd, flâneurie and alienation. The author exposes the techniques of description of these phenomena by both writers and various reactions to them. She proves that Baudelaire identifies himself with his city, accepts its imperfections, although he also sees in it a threat to the autonomy of an individual, while Norwid keeps a distance allowing for moral evaluation. The article brings out these similarities and differences, showing the writers’ attitude towards urbanization and, generally, to modernization processes as ambivalent, ambiguous, demanding to confront the city and oneself.
Research Interests:
The article is a proposal to read the writings of Norwid and Baudelaire as works going beyond Romanticism, although they arise from it, as precursors of modernity, affected - as W. Benjamin wrote - by the inhospitable experience of the... more
The article is a proposal to read the writings of Norwid and Baudelaire as works going beyond Romanticism, although they arise from it, as precursors of modernity, affected - as W. Benjamin wrote - by the inhospitable experience of the era of great industry. The comparative analysis focuses on the diagnosis of the present as demonstrated in the texts of both poets, associated with urban phenomena, crowd, flâneurie and alienation. The author exposes the techniques of description of these phenomena by both writers and various reactions to them. She proves that Baudelaire identifies himself with his city, accepts its imperfections, although he also sees in it a threat to the autonomy of an individual, while Norwid keeps a distance allowing for moral evaluation. The article brings out these similarities and differences, showing the writers’ attitude towards urbanization and, generally, to modernization processes as ambivalent, ambiguous, demanding to confront the city and oneself.