Maja Gomulska
Jagiellonian University, Faculty of Polish Studies, Graduate Student
-
Critical Theory, Visual Studies, Modernity, Visual Culture, Cultural Studies, Film essay, and 14 moreFilm Theory, Affect Theory, Affect (Cultural Theory), Installation Art, Anti Capitalist Social Movements, Memory Studies, Historical memory and Identity studies, Trauma, Essay, The Historical Imagination, Contemporary Art, Queer Studies, Gay And Lesbian Studies, and Non linear narratives edit
Research Interests:
"Tom "Tradycja Kartezjańska po zwrocie afektywnym. /Reasonable Doubt/ – konteksty" jest pierwszą częścią serii Wystawianie Teorii. Autorzy – tworzący Kolektyw Kuratorski – podjęli się trudnej próby krytycznego przemyślenia filmu i... more
"Tom "Tradycja Kartezjańska po zwrocie afektywnym. /Reasonable Doubt/ – konteksty" jest pierwszą częścią serii Wystawianie Teorii. Autorzy – tworzący Kolektyw Kuratorski – podjęli się trudnej próby krytycznego przemyślenia filmu i instalacji "Reasonable Doubt" autorstwa holenderskiej artystki Mieke Bal. [...]
Prezentowany w książce zespół tekstów wystawia świadectwo, zdaje relację z wydarzeń z kwietnia 2016 roku. To tekstowy wariant pracy ze szczególnym materiałem, podjętej z eksperymentalnym zamiarem. Początkowo chodziło jedynie o praktykowanie analizy kulturowej, o próbę zrozumienia i zastosowania metody. Szybko okazało się jednak, że niezaplanowane wyjściowo w sztywny sposób działanie, niepoddane ograniczającym przed założeniom, ewoluowało: materiał ulegał zmianie i stawało się coraz bardziej oczywiste, że domaga się innej reakcji, że żąda nowych narzędzi i innych kompetencji; że aby odpowiedzieć na te zapotrzebowania, potrzeba nowych współpracowników, odmiennych form wyrazu, a nawet nowych przestrzeni. To, co dostarczała nam Mieke Bal — fimy, które dopiero co schodziły ze stołu montażowego — chciało wystawienia na widok”. (fragment tekstu Romy Sendyki, "Wystawianie teorii", w: "Tradycja Kartezjańska po zwrocie…")
Prezentowany w książce zespół tekstów wystawia świadectwo, zdaje relację z wydarzeń z kwietnia 2016 roku. To tekstowy wariant pracy ze szczególnym materiałem, podjętej z eksperymentalnym zamiarem. Początkowo chodziło jedynie o praktykowanie analizy kulturowej, o próbę zrozumienia i zastosowania metody. Szybko okazało się jednak, że niezaplanowane wyjściowo w sztywny sposób działanie, niepoddane ograniczającym przed założeniom, ewoluowało: materiał ulegał zmianie i stawało się coraz bardziej oczywiste, że domaga się innej reakcji, że żąda nowych narzędzi i innych kompetencji; że aby odpowiedzieć na te zapotrzebowania, potrzeba nowych współpracowników, odmiennych form wyrazu, a nawet nowych przestrzeni. To, co dostarczała nam Mieke Bal — fimy, które dopiero co schodziły ze stołu montażowego — chciało wystawienia na widok”. (fragment tekstu Romy Sendyki, "Wystawianie teorii", w: "Tradycja Kartezjańska po zwrocie…")
Research Interests:
Celem mojej pracy jest zaprezentowanie, jak sposoby wyrażania doświadczenia ulegały zmianie na przestrzeni lat. Przedmiotem pracy są zwłaszcza dwa dzieła: Walden: Diaries, Notes and Sketches Jonasa Mekasa oraz Sans Soleil Chrisa Markera.... more
Celem mojej pracy jest zaprezentowanie, jak sposoby wyrażania doświadczenia ulegały zmianie na przestrzeni lat. Przedmiotem pracy są zwłaszcza dwa dzieła: Walden: Diaries, Notes and Sketches Jonasa Mekasa oraz Sans Soleil Chrisa Markera. Z uwagi na fakt, że film jest młodszą od literatury gałęzią sztuki, zaczynam od omawiania Diltheyowskiej definicji doświadczenia oraz jej literackich ilustracji, począwszy od XVIII wieku, aż do XX-wiecznej teorii Waltera Benjamina. Następnie opisuję, jak słowo stało się dla pisarzy i poetów mniej uczynnym środkiem wyrazu, i jak skierowali się ku obrazowi - jako temu, który lepiej oddaje to, co przydarza się współczesnemu człowiekowi. Rozpatrywanie problemu doświadczenia pokazuje, że potrzeba osobistej wypowiedzi jest kluczowa dla powyższego ujęcia, dlatego też esej staje się formą odpowiednią do wyrażania przeżycia w XX wieku. Cechy eseju, do których należą m. in.: fragmentaryczność wywodu, osobista perspektywa, czy łączenie porządku myśli z porządk...
Przedmiotem mojej pracy jest refleksja nad konstelacją jako strukturą dla eseju wizualnego. Tytułowa forma ma charakter bardziej wizualny niż tekstowy: powstaje poprzez selekcję elementów z pewnego większego zbioru, przyjmując... more
Przedmiotem mojej pracy jest refleksja nad konstelacją jako strukturą dla eseju wizualnego. Tytułowa forma ma charakter bardziej wizualny niż tekstowy: powstaje poprzez selekcję elementów z pewnego większego zbioru, przyjmując nieokreślony kształt. Esej natomiast, choć jest gatunkiem z gruntu literackim, poprzez swoje cechy takie jak heterogeniczność, nielinearność, fragmentaryczność czy niekonkluzywność odnajduje w konstelacji odpowiedni model zapisu. Autorzy, których prace pragnę omówić, korzystają z "rozproszonej" formy, jaką jest esej wizualny o konstelacyjnej strukturze, ponieważ właśnie ona - a nie naukowy wywód - daje im możliwość artykulacji. André Malraux formułuje ideę Muzeum Wyobraźni, którą można rozpatrywać jako konstelację zarówno w jej koncepcyjnym wymiarze, jak i materialnej realizacji - trzytomowej "Przemianie bogów", której głównym tematem jest powtarzalność form w sztuce oraz przemijalność. Esej filmowy Chrisa Markera, "Sans Soleil" t...