Αντιγόνη
←Οιδίπους επί Κολωνώ | Αντιγόνη Συγγραφέας: |
Αίας→ |
Δείτε επίσης: σχετικό λήμμα. Αρχ.Θέατρο. Τραγωδία που έγραψε ο Σοφοκλής και διδάχθηκε (παίχτηκε) το 441 π.Χ. |
ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ[Επεξεργασία]
ΑΝΤΙΓΟΝΗ[Επεξεργασία]
ed. Sir Richard Jebb, Cambridge (1891)
αντιγονη
ὦ κοινὸν αὐτάδελφον Ἰσμήνης κάρα,ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅ τι Ζεὺς τῶν ἀπ᾽ Οἰδίπου κακῶν
ισμηνη
ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς μῦθος, Ἀντιγόνη φίλωνοὔθ᾽ ἡδὺς οὔτ᾽ ἀλγεινὸς ἵκετ᾽ ἐξ ὅτου
αντιγονη
ᾔδη καλῶς, καί σ᾽ ἐκτὸς αὐλείων πυλῶντοῦδ᾽ οὕνεκ᾽ ἐξέπεμπον, ὡς μόνη κλύοις.
ισμηνη
τί δ᾽ ἔστι; δηλοῖς γάρ τι καλχαίνουσ᾽ ἔπος. 20
αντιγονη
οὐ γὰρ τάφου νῷν τὼ κασιγνήτω Κρέωντὸν μὲν προτίσας, τὸν δ᾽ ἀτιμάσας ἔχει;
ισμηνη
τί δ᾽, ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ᾽ ἐν τούτοις, ἐγὼλύουσ᾽ ἂν ἢ ᾽φάπτουσα προσθείμην πλέον; 40
αντιγονη
εἰ ξυμπονήσεις καὶ ξυνεργάσει σκόπει.
ισμηνη
ποῖόν τι κινδύνευμα; ποῦ γνώμης ποτ᾽ εἰ;
αντιγονη
εἰ τὸν νεκρὸν ξὺν τῇδε κουφιεῖς χερί.
ισμηνη
ἢ γὰρ νοεῖς θάπτειν σφ᾽, ἀπόῤῥητον πόλει;
αντιγονη
τὸν γοῦν ἐμὸν καὶ τὸν σόν ἢν σὺ μὴ θέλῃς 45ἀδελφόν· οὐ γὰρ δὴ προδοῦσ᾽ ἁλώσομαι.
ισμηνη
ὦ σχετλία, Κρέοντος ἀντειρηκότος;
αντιγονη
ἀλλ᾽ οὐδὲν αὐτῷ τῶν ἐμῶν μ᾽ εἴργειν μέτα.
ισμηνη
οἴμοι. φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ᾽ ἀπώλετο, 50
αντιγονη
οὔτ᾽ ἂν κελεύσαιμ᾽ οὔτ᾽ ἄν, εἰ θέλοις ἔτιπράσσειν, ἐμοῦ γ᾽ ἂν ἡδέως δρῴης μέτα. 70
ισμηνη
ἐγὼ μὲν οὐκ ἄτιμα ποιοῦμαι, τὸ δὲβίᾳ πολιτῶν δρᾶν ἔφυν ἀμήχανος.
αντιγονη
σὺ μὲν τάδ᾽ ἂν προὔχοι᾽· ἐγὼ δὲ δὴ τάφον 80χώσουσ᾽ ἀδελφῷ φιλτάτῳ πορεύσομαι.
ισμηνη
οἴμοι ταλαίνης, ὡς ὑπερδέδοικά σου.
αντιγονη
μὴ ᾽μοῦ προτάρβει· τὸν σὸν ἐξόρθου πότμον.
ισμηνη
ἀλλ᾽ οὖν προμηνύσῃς γε τοῦτο μηδενὶτοὔργον, κρυφῇ δὲ κεῦθε, σὺν δ᾽ αὔτως ἐγώ. 85
αντιγονη
οἴμοι, καταύδα· πολλὸν ἐχθίων ἔσει σιγῶσ᾽, ἐὰν μὴ πᾶσι κηρύξῃς τάδε.
ισμηνη
θερμὴν ἐπὶ ψυχροῖσι καρδίαν ἔχεις.
αντιγονη
ἀλλ᾽ οἶδ᾽ ἀρέσκουσ᾽ οἷς μάλισθ᾽ ἁδεῖν με χρή.
ισμηνη
εἰ καὶ δυνήσει γ᾽· ἀλλ᾽ ἀμηχάνων ἐρᾷς. 90
αντιγονη
οὐκοῦν, ὅταν δὴ μὴ σθένω, πεπαύσομαι.
ισμηνη
ἀρχὴν δὲ θηρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα.
αντιγονη
εἰ ταῦτα λέξεις, ἐχθαρεῖ μὲν ἐξ ἐμοῦ,ἐχθρὰ δὲ τῷ θανόντι προσκείσει δίκῃ.
ισμηνη
ἀλλ᾽ εἰ δοκεῖ σοι, στεῖχε· τοῦτο δ᾽ ἴσθ᾽ ὅτιἄνους μὲν ἔρχει, τοῖς φίλοις δ᾽ ὀρθῶς φίλη.
χορος
ἀκτὶς ἀελίου, τὸ κάλλιστον ἑπταπύλῳ φανὲν 100Θήβᾳ τῶν προτέρων φάος,
κρεων
ἄνδρες, τὰ μὲν δὴ πόλεος ἀσφαλῶς θεοὶπολλῷ σάλῳ σείσαντες ὤρθωσαν πάλιν.
χορος
σοὶ ταῦτ᾽ ἀρέσκει, παῖ Μενοικέως Κρέον,τὸν τῇδε δύσνουν κἀς τὸν εὐμενῆ πόλει·
κρεων
ὡς ἂν σκοποὶ νῦν εἶτε τῶν εἰρημένων. 215
χορος
νεωτέρῳ τῳ τοῦτο βαστάζειν πρόθες.
κρεων
ἀλλ᾽ εἴσ᾽ ἑτοῖμοι τοῦ νεκροῦ γ᾽ ἐπίσκοποι.
χορος
τί δῆτ᾽ ἂν ἄλλο τοῦτ᾽ ἐπεντέλλοις ἔτι;
κρεων
τὸ μὴ ᾽πιχωρεῖν τοῖς ἀπιστοῦσιν τάδε.
χορος
οὔκ ἔστιν οὕτω μῶρος ὃς θανεῖν ἐρᾷ. 220
κρεων
καὶ μὴν ὁ μισθός γ᾽, οὗτος· ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἐλπίδωνἄνδρας τὸ κέρδος πολλάκις διώλεσεν.
φυλαξ
ἄναξ, ἐρῶ μὲν οὐχ ὅπως τάχους ὕποδύσπνους ἱκάνω κοῦφον ἐξάρας πόδα.
κρεων
τί δ᾽ ἐστὶν ἀνθ᾽ οὗ τήνδ᾽ ἔχεις ἀθυμίαν;
φυλαξ
φράσαι θέλω σοι πρῶτα τἀμαυτοῦ· τὸ γὰρπρᾶγμ᾽ οὔτ᾽ ἔδρασ᾽ οὔτ᾽ εἶδον ὅστις ἦν ὁ δρῶν,
κρεων
εὖ γε στοχάζει κἀποφάργνυσαι κύκλῳτὸ πρᾶγμα· δηλοῖς δ᾽ ὥς τι σημανῶν νέον.
φυλαξ
τὰ δεινὰ γάρ τοι προστίθησ᾽ ὄκνον πολύν.
κρεων
οὔκουν ἐρεῖς ποτ᾽, εἶτ᾽ ἀπαλλαχθεὶς ἄπει;
φυλαξ
καὶ δὴ λέγω σοι. τὸν νεκρόν τις ἀρτίως 245θάψας βέβηκε κἀπὶ χρωτὶ διψίαν
κρεων
τί φής; τίς ἀνδρῶν ἦν ὁ τολμήσας τάδε;
φυλαξ
οὐκ οἶδ᾽· ἐκεῖ γὰρ οὔτε του γενῇδος ἦνπλῆγμ᾽, οὐ δικέλλης ἐκβολή. στύφλος δὲ γῆ 250
χορος
ἄναξ, ἐμοί τοί, μή τι καὶ θεήλατοντοὔργον τόδ᾽, ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι
κρεων
παῦσαι, πρὶν ὀργῆς καὶ ᾽μὲ μεστῶσαι λέγων, 280μὴ ᾽φευρεθῇς ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα.
φυλαξ
εἰπεῖν τι δώσεις ἢ στραφεὶς οὕτως ἴω; 315
κρεων
οὐκ οἶσθα καὶ νῦν ὡς ἀνιαρῶς λέγεις;
φυλαξ
ἐν τοῖσιν ὠσὶν ἢ ᾽πὶ τῇ ψυχῇ δάκνει;
κρεων
τί δὲ ῥυθμίζεις τὴν ἐμὴν λύπην ὅπου;
φυλαξ
ὁ δρῶν σ᾽ ἀνιᾷ τὰς φρένας, τὰ δ᾽ ὦτ᾽ ἐγώ.
κρεων
οἴμ᾽ ὡς λάλημα δῆλον ἐκπεφυκὸς εἶ. 320
φυλαξ
οὔκουν τό γ᾽ ἔργον τοῦτο ποιήσας ποτέ.
κρεων
καὶ ταῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀργύρῳ γε τὴν ψυχὴν προδούς.
φυλαξ
φεῦ·ἦ δεινὸν ᾧ δοκῇ γε καὶ ψευδῆ δοκεῖν.
κρεων
κόμψευέ νυν τὴν δόξαν· εἰ δὲ ταῦτα μὴφανεῖτέ μοι τοὺς δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι 325
φυλαξ
ἀλλ᾽ εὑρεθείη μὲν μάλιστ᾽· ἐὰν δέ τοιληφθῇ τε καὶ μή, τοῦτο γὰρ τύχη κρινεῖ,
χορος
πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει.τοῦτο καὶ πολιοῦ πέραν πόντου χειμερίῳ νότῳ 335
φυλαξ
ἥδ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνη τοὔργον ἡ ᾽ξειργασμένη·τήνδ᾽ εἵλομεν θάπτουσαν. ἀλλὰ ποῦ Κρέων; 385
χορος
ὅδ᾽ ἐκ δόμων ἄψοῤῥος εἰς δέον περᾷ.
κρεων
τί δ᾽ ἔστι; ποίᾳ ξύμμετρος προὔβην τύχῃ;
φυλαξ
ἄναξ, βροτοῖσιν οὐδέν ἔστ᾽ ἀπώμοτον.ψεύδει γὰρ ἡ ᾽πίνοια τὴν γνώμην· ἐπεὶ
κρεων
ἄγεις δὲ τήνδε τῷ τρόπῳ πόθεν λαβών;
φυλαξ
αὕτη τὸν ἄνδρ᾽ ἔθαπτε· πάντ᾽ ἐπίστασαι.
κρεων
ἦ καὶ ξυνίης καὶ λέγεις ὀρθῶς ἃ φῄς;
φυλαξ
ταύτην γ᾽ ἰδὼν θάπτουσαν ὃν σὺ τὸν νεκρὸνἀπεῖπας. ἆρ᾽ ἔνδηλα καὶ σαφῆ λέγω; 405
κρεων
καὶ πῶς ὁρᾶται κἀπίληπτος ᾑρέθη;
φυλαξ
τοιοῦτον ἦν τὸ πρᾶγμ᾽. ὅπως γὰρ ἥκομεν,πρὸς σοῦ τὰ δείν᾽ ἐκεῖν᾽ ἐπηπειλημένοι,
κρεων
σὲ δή, σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον κάρα,φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε·
αντιγονη
καὶ φημὶ δρᾶσαι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή.
κρεων
σὺ μὲν κομίζοις ἂν σεαυτὸν ᾖ θέλειςἔξω βαρείας αἰτίας ἐλεύθερον· 445
αντιγονη
ᾔδη· τί δ᾽ οὐκ ἔμελλον; ἐμφανῆ γὰρ ἦν.
κρεων
καὶ δῆτ᾽ ἐτόλμας τούσδ᾽ ὑπερβαίνειν νόμους;
αντιγονη
οὐ γάρ τί μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας τάδε, 450οὐδ᾽ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκη
χορος
δηλοῖ τὸ γέννημ᾽ ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ πατρὸςτῆς παιδός. εἴκειν δ᾽ οὐκ ἐπίσταται κακοῖς.
κρεων
ἀλλ᾽ ἴσθι τοι τὰ σκλήρ᾽ ἄγαν φρονήματαπίπτειν μάλιστα, καὶ τὸν ἐγκρατέστατον
αντιγονη
θέλεις τι μεῖζον ἢ κατακτεῖναί μ᾽ ἑλών;
κρεων
ἐγὼ μὲν οὐδέν· τοῦτ᾽ ἔχων ἅπαντ᾽ ἔχω.
αντιγονη
τί δῆτα μέλλεις; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγωνἀρεστὸν οὐδὲν μηδ᾽ ἀρεσθείη ποτέ· 500
κρεων
σὺ τοῦτο μούνη τῶνδε Καδμείων ὁρᾷς.
αντιγονη
ὁρῶσι χοὖτοι, σοὶ δ᾽ ὑπίλλουσιν στόμα.
κρεων
σὺ δ᾽ οὐκ ἐπαιδεῖ, τῶνδε χωρὶς εἰ φρονεῖς; 510
αντιγονη
οὐδὲν γὰρ αἰσχρὸν τοὺς ὁμοσπλάγχνους σέβειν.
κρεων
οὔκουν ὅμαιμος χὠ καταντίον θανών;
αντιγονη
ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ ταὐτοῦ πατρός.
κρεων
πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν;
αντιγονη
οὐ μαρτυρήσει ταῦθ᾽ ὁ κατθανὼν νέκυς. 515
κρεων
εἴ τοί σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ.
αντιγονη
οὐ γάρ τι δοῦλος, ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο.
κρεων
πορθῶν δὲ τήνδε γῆν· ὁ δ᾽ ἀντιστὰς ὕπερ.
αντιγονη
ὁμῶς ὅ γ᾽ Ἅιδης τοὺς νόμους τούτους ποθεῖ.
κρεων
ἀλλ᾽ οὐχ ὁ χρηστὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσος. 520
αντιγονη
τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ τάδε;
κρεων
οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽ ὅταν θάνῃ, φίλος.
αντιγονη
οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν.
κρεων
κάτω νυν ἐλθοῦσ᾽, εἰ φιλητέον, φίλεικείνους· ἐμοῦ δὲ ζῶντος οὐκ ἄρξει γυνή. 525
χορος
καὶ μὴν πρὸ πυλῶν ἥδ᾽ Ἰσμήνη,φιλάδελφα κάτω δάκρυ᾽ εἰβομένη·
κρεων
σὺ δ᾽, ἣ κατ᾽ οἴκους ὡς ἔχιδν᾽ ὑφειμένηλήθουσά μ᾽ ἐξέπινες, οὐδ᾽ ἐμάνθανον
ισμηνη
δέδρακα τοὔργον, εἴπερ ἥδ᾽ ὁμοῤῥοθεῖκαὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας.
αντιγονη
ἀλλ᾽ οὐκ ἐάσει τοῦτό γ᾽ ἡ δίκη σ᾽, ἐπεὶοὔτ᾽ ἠθέλησας οὔτ᾽ ἐγὼ ᾽κοινωσάμην.
ισμηνη
ἀλλ᾽ ἐν κακοῖς τοῖς σοῖσιν οὐκ αἰσχύνομαι 540ξύμπλουν ἐμαυτὴν τοῦ πάθους ποιουμένη.
αντιγονη
ὧν τοὔργον, Ἅιδης χοἰ κάτω ξυνίστορες·λόγοις δ᾽ ἐγὼ φιλοῦσαν οὐ στέργω φίλην.
ισμηνη
μήτοι, κασιγνήτη, μ᾽ ἀτιμάσῃς τὸ μὴ οὐθανεῖν τε σὺν σοὶ τὸν θανόντα θ᾽ ἁγνίσαι. 545
αντιγονη
μή μοι θάνῃς σὺ κοινὰ μηδ᾽ ἃ μὴ ᾽θιγεςποιοῦ σεαυτῆς. ἀρκέσω θνῄσκουσ᾽ ἐγώ.
ισμηνη
καὶ τίς βίος μοι σοῦ λελειμμένῃ φίλος;
αντιγονη
Κρέοντ᾽ ἐρώτα· τοῦδε γὰρ σὺ κηδεμών.
ισμηνη
τί ταῦτ᾽ ἀνιᾷς μ᾽, οὐδὲν ὠφελουμένη; 550
αντιγονη
ἀλγοῦσα μὲν δῆτ᾽ εἰ γελῶ γ᾽ ἐν σοὶ γελῶ.
ισμηνη
τί δῆτ᾽ ἂν ἀλλὰ νῦν σ᾽ ἔτ᾽ ὠφελοῖμ᾽ ἐγώ;
αντιγονη
σῶσον σεαυτήν· οὐ φθονῶ σ᾽ ὑπεκφυγεῖν.
ισμηνη
οἴμοι τάλαινα, κἀμπλάκω τοῦ σοῦ μόρου;
αντιγονη
σὺ μὲν γὰρ εἵλου ζῆν, ἐγὼ δὲ κατθανεῖν. 555
ισμηνη
ἀλλ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἀῤῥήτοις γε τοῖς ἐμοῖς λόγοις.
αντιγονη
καλῶς σὺ μὲν τοῖς, τοῖς δ᾽ ἐγὼ ᾽δόκουν φρονεῖν.
ισμηνη
καὶ μὴν ἴση νῷν ἐστιν ἡ ᾽ξαμαρτία.
αντιγονη
θάρσει· σὺ μὲν ζῇς, ἡ δ᾽ ἐμὴ ψυχὴ πάλαιτέθνηκεν, ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν. 560
κρεων
τὼ παῖδε φημὶ τώδε τὴν μὲν ἀρτίωςἄνουν πεφάνθαι, τὴν δ᾽ ἀφ᾽ οὗ τὰ πρῶτ᾽ ἔφυ.
ισμηνη
οὐ γάρ ποτ᾽, ὦναξ, οὐδ᾽ ὃς ἂν βλάστῃ μένεινοῦς τοῖς κακῶς πράσσουσιν, ἀλλ᾽ ἐξίσταται.
κρεων
σοὶ γοῦν, ὅθ᾽ εἵλου σὺν κακοῖς πράσσειν κακά. 565
ισμηνη
τί γὰρ μόνῃ μοι τῆσδ᾽ ἄτερ βιώσιμον;
κρεων
ἀλλ᾽ ἥδε μέντοι μὴ λέγ᾽· οὐ γὰρ ἔστ᾽ ἔτι.
ισμηνη
ἀλλὰ κτενεῖς νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ τέκνου;
κρεων
ἀρώσιμοι γὰρ χἀτέρων εἰσὶν γύαι.
ισμηνη
οὐχ ὥς γ᾽ ἐκείνῳ τῇδέ τ᾽ ἦν ἡρμοσμένα. 570
κρεων
κακὰς ἐγὼ γυναῖκας υἱέσι στυγῶ.
αντιγονη
ὦ φίλταθ᾽ Αἷμον, ὥς σ᾽ ἀτιμάζει πατήρ.
κρεων
ἄγαν γε λυπεῖς καὶ σὺ καὶ τὸ σὸν λέχος.
χορος
ἦ γὰρ στερήσεις τῆσδε τὸν σαυτοῦ γόνον;
κρεων
Ἅιδης ὁ παύσων τούσδε τοὺς γάμους ἔφυ. 575
χορος
δεδογμέν᾽, ὡς ἔοικε, τήνδε κατθανεῖν.
κρεων
καὶ σοί γε κἀμοί. μὴ τριβὰς ἔτ᾽, ἀλλά νινκομίζετ᾽ εἴσω, δμῶες· ἐκ δὲ τοῦδε χρὴ
χορος
εὐδαίμονες οἷσι κακῶν ἄγευστος αἰών.οἷς γὰρ ἂν σεισθῇ θεόθεν δόμος, ἄτας
κρεων
τάχ᾽ εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον.ὦ παῖ, τελείαν ψῆφον ἆρα μὴ κλύων
αιμων
πάτερ, σός εἰμι, καὶ σύ μοι γνώμας ἔχων 635χρηστὰς ἀπορθοῖς, αἷς ἔγωγ᾽ ἐφέψομαι.
κρεων
οὕτω γάρ, ὦ παῖ, χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν,γνώμης πατρῴας πάντ᾽ ὄπισθεν ἑστάναι. 640
χορος
ἡμῖν μέν, εἰ μὴ τῷ χρόνῳ κεκλέμμεθα,λέγειν φρονούντως ὧν λέγεις δοκεῖς πέρι.
αιμων
πάτερ, θεοὶ φύουσιν ἀνθρώποις φρένας,
χορος
ἄναξ, σέ τ᾽ εἰκός, εἴ τι καίριον λέγει,μαθεῖν, σέ τ᾽ αὖ τοῦδ᾽· εὖ γὰρ εἴρηται διπλῇ. 725
κρεων
οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα δὴφρονεῖν ὑπ᾽ ἀνδρὸς τηλικοῦδε τὴν φύσιν;
αιμων
μηδὲν τὸ μὴ δίκαιον· εἰ δ᾽ ἐγὼ νέος,οὐ τὸν χρόνον χρὴ μᾶλλον ἢ τἄργα σκοπεῖν.
κρεων
ἔργον γάρ ἐστι τοὺς ἀκοσμοῦντας σέβειν; 730
αιμων
οὐδ᾽ ἂν κελεύσαιμ᾽, εὐσεβεῖν εἰς τοὺς κακούς.
κρεων
οὐχ ἥδε γὰρ τοιᾷδ᾽ ἐπείληπται νόσῳ;
αιμων
οὔ φησι Θήβης τῆσδ᾽ ὁμόπτολις λεώς.
κρεων
πόλις γὰρ ἡμῖν ἁμὲ χρὴ τάσσειν ἐρεῖ;
αιμων
ὁρᾷς τόδ᾽ ὡς εἴρηκας ὡς ἄγαν νέος; 735
κρεων
ἄλλῳ γὰρ ἢ ᾽μοὶ χρή με τῆσδ᾽ ἄρχειν χθονός;
αιμων
πόλις γὰρ οὐκ ἔσθ᾽ ἥτις ἀνδρός ἐσθ᾽ ἑνός.
κρεων
οὐ τοῦ κρατοῦντος ἡ πόλις νομίζεται;
αιμων
καλῶς γ᾽ ἐρήμης ἂν σὺ γῆς ἄρχοις μόνος.
κρεων
ὅδ᾽, ὡς ἔοικε, τῇ γυναικὶ συμμαχεῖ. 740
αιμων
εἴπερ γυνὴ σύ. σοῦ γὰρ οὖν προκήδομαι.
κρεων
ὦ παγκάκιστε, διὰ δίκης ἰὼν πατρί;
αιμων
οὐ γὰρ δίκαιά σ᾽ ἐξαμαρτάνονθ᾽ ὁρῶ.
κρεων
ἁμαρτάνω γὰρ τὰς ἐμὰς ἀρχὰς σέβων;
αιμων
οὐ γὰρ σέβεις τιμάς γε τὰς θεῶν πατῶν. 745
κρεων
ὦ μιαρὸν ἦθος καὶ γυναικὸς ὕστερον.
αιμων
οὔ τἂν ἕλοις ἥσσω γε τῶν αἰσχρῶν ἐμέ.
κρεων
ὁ γοῦν λόγος σοι πᾶς ὑπὲρ κείνης ὅδε.
αιμων
καὶ σοῦ γε κἀμοῦ, καὶ θεῶν τῶν νερτέρων.
κρεων
ταύτην ποτ᾽ οὐκ ἔσθ᾽ ὡς ἔτι ζῶσαν γαμεῖς. 750
αιμων
ἣ δ᾽ οὖν θανεῖται καὶ θανοῦσ᾽ ὀλεῖ τινα.
κρεων
ἦ κἀπαπειλῶν ὧδ᾽ ἐπεξέρχει θρασύς;
αιμων
τίς δ᾽ ἔστ᾽ ἀπειλὴ πρὸς κενὰς γνώμας λέγειν;
κρεων
κλαίων φρενώσεις, ὢν φρενῶν αὐτὸς κενός.
αιμων
εἰ μὴ πατὴρ ἦσθ᾽, εἶπον ἄν σ᾽ οὐκ εὖ φρονεῖν. 755
κρεων
γυναικὸς ὢν δούλευμα μὴ κώτιλλέ με.
αιμων
βούλει λέγειν τι καὶ λέγων μηδὲν κλύειν;
κρεων
ἄληθες; ἀλλ᾽ οὐ τόνδ᾽ Ὄλυμπον, ἴσθ᾽ ὅτι,χαίρων ἐπὶ ψόγοισι δεννάσεις ἐμέ.
αιμων
οὐ δῆτ᾽ ἔμοιγε, τοῦτο μὴ δόξῃς ποτέ,οὔθ᾽ ἥδ᾽ ὀλεῖται πλησία, σύ τ᾽ οὐδαμὰ
χορος
ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκεν ἐξ ὀργῆς ταχύς·νοῦς δ᾽ ἐστὶ τηλικοῦτος ἀλγήσας βαρύς.
κρεων
δράτω· φρονείτω μεῖζον ἢ κατ᾽ ἄνδρ᾽ ἰών·τὼ δ᾽ οὖν κόρα τώδ᾽ οὐκ ἀπαλλάξει μόρου.
χορος
ἄμφω γὰρ αὐτὼ καὶ κατακτεῖναι νοεῖς; 770
κρεων
οὐ τήν γε μὴ θιγοῦσαν· εὖ γὰρ οὖν λέγεις.
χορος
μόρῳ δὲ ποίῳ καί σφε βουλεύει κτανεῖν;
κρεων
ἄγων ἔρημος ἔνθ᾽ ἂν ᾖ βροτῶν στίβοςκρύψω πετρώδει ζῶσαν ἐν κατώρυχι,
χορος
Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις,ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις,
αντιγονη
ὁρᾶτ᾽ ἔμ᾽, ὦ γᾶς πατρίας πολῖται, τὰν νεάταν ὁδὸνστείχουσαν, νέατον δὲ φέγγος λεύσσουσαν ἀελίου,
χορος
οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ᾽ἐς τόδ᾽ ἀπέρχει κεῦθος νεκύων,
αντιγονη
ἤκουσα δὴ λυγρότατον ὀλέσθαι τὰν Φρυγίαν ξένανΤαντάλου Σιπύλῳ πρὸς ἄκρῳ, τὰν κισσὸς ὡς ἀτενὴς 825
χορος
ἀλλὰ θεός τοι καὶ θεογεννής,ἡμεῖς δὲ βροτοὶ καὶ θνητογενεῖς. 835
αντιγονη
οἴμοι γελῶμαι. τί με, πρὸς θεῶν πατρῴων.οὐκ οἰχομέναν ὑβρίζεις, ἀλλ᾽ ἐπίφαντον; 840
χορος
προβᾶσ᾽ ἐπ᾽ ἔσχατον θράσουςὑψηλὸν ἐς Δίκας βάθρον
αντιγονη
ἔψαυσας ἀλγεινοτάτας ἐμοὶ μερίμνας,πατρὸς τριπόλιστον οἶκτον τού τε πρόπαντος
χορος
σέβειν μὲν εὐσέβειά τις,κράτος δ᾽ ὅτῳ κράτος μέλει
αντιγονη
ἄκλαυτος, ἄφιλος, ἀνυμέναιος ταλαίφρων ἄγομαιτὰν πυμάταν ὁδόν. οὐκέτι μοι τόδε
κρεων
ἆρ᾽ ἴστ᾽, ἀοιδὰς καὶ γόους πρὸ τοῦ θανεῖνὡς οὐδ᾽ ἂν εἷς παύσαιτ᾽ ἄν, εἰ χρείη λέγειν;
αντιγονη
ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴςοἴκησις ἀείφρουρος, οἷ πορεύομαι
χορος
ἔτι τῶν αὐτῶν ἀνέμων αὑταὶψυχῆς ῥιπαὶ τήνδε γ᾽ ἔχουσιν. 930
κρεων
τοιγὰρ τούτων τοῖσιν ἄγουσινκλαύμαθ᾽ ὑπάρξει βραδυτῆτος ὕπερ.
αντιγονη
οἴμοι, θανάτου τοῦτ᾽ ἐγγυτάτωτοὔπος ἀφῖκται.
χορος
θαρσεῖν οὐδὲν παραμυθοῦμαι 935μὴ οὐ τάδε ταύτῃ κατακυροῦσθαι.
αντιγονη
ὦ γῆς Θήβης ἄστυ πατρῷονκαὶ θεοὶ προγενεῖς,
χορος
ἔτλα καὶ Δανάας οὐράνιον φῶςἀλλάξαι δέμας ἐν χαλκοδέτοις αὐλαῖς· 945
τειρεσιας
Θήβης ἄνακτες, ἥκομεν κοινὴν ὁδὸνδύ᾽ ἐξ ἑνὸς βλέποντε· τοῖς τυφλοῖσι γὰρ
κρεων
τί δ᾽ ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, νέον;
τειρεσιας
ἐγὼ διδάξω, καὶ σὺ τῷ μάντει πιθοῦ.
κρεων
οὔκουν πάρος γε σῆς ἀπεστάτουν φρενός.
τειρεσιας
τοιγὰρ δι᾽ ὀρθῆς τήνδ᾽ ἐναυκλήρεις πόλιν.
κρεων
ἔχω πεπονθὼς μαρτυρεῖν ὀνήσιμα. 995
τειρεσιας
φρόνει βεβὼς αὖ νῦν ἐπὶ ξυροῦ τύχης.
κρεων
τί δ᾽ ἔστιν; ὡς ἐγὼ τὸ σὸν φρίσσω στόμα.
τειρεσιας
γνώσει, τέχνης σημεῖα τῆς ἐμῆς κλύων.εἰς γὰρ παλαιὸν θᾶκον ὀρνιθοσκόπον
κρεων
ὦ πρέσβυ, πάντες ὥστε τοξόται σκοποῦτοξεύετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, κοὐδὲ μαντικῆς
τειρεσιας
φεῦ.ἆρ᾽ οἶδεν ἀνθρώπων τις, ἆρα φράζεται,
κρεων
τί χρῆμα; ποῖον τοῦτο πάγκοινον λέγεις;
τειρεσιας
ὅσῳ κράτιστον κτημάτων εὐβουλία; 1050
κρεων
ὅσῳπερ, οἶμαι, μὴ φρονεῖν πλείστη βλάβη.
τειρεσιας
ταύτης σὺ μέντοι τῆς νόσου πλήρης ἔφυς.
κρεων
οὐ βούλομαι τὸν μάντιν ἀντειπεῖν κακῶς.
τειρεσιας
καὶ μὴν λέγεις, ψευδῆ με θεσπίζειν λέγων.
κρεων
τὸ μαντικὸν γὰρ πᾶν φιλάργυρον γένος. 1055
τειρεσιας
τὸ δ᾽ ἐκ τυράννων αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ.
κρεων
ἆρ᾽ οἶσθα ταγοὺς ὄντας ἃν λέγῃς λέγων;
τειρεσιας
οἶδ᾽· ἐξ ἐμοῦ γὰρ τήνδ᾽ ἔχεις σώσας πόλιν.
κρεων
σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν.
τειρεσιας
ὄρσεις με τἀκίνητα διὰ φρενῶν φράσαι. 1060
κρεων
κίνει, μόνον δὲ μὴ ᾽πὶ κέρδεσιν λέγων.
τειρεσιας
οὕτω γὰρ ἤδη καὶ δοκῶ τὸ σὸν μέρος.
κρεων
ὡς μὴ ᾽μπολήσων ἴσθι τὴν ἐμὴν φρένα.
τειρεσιας
ἀλλ᾽ εὖ γέ τοι κάτισθι μὴ πολλοὺς ἔτιτρόχους ἁμιλλητῆρας ἡλίου τελεῖν, 1065
χορος
ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκε δεινὰ θεσπίσας·ἐπιστάμεσθα δ᾽, ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ
κρεων
ἔγνωκα καὐτὸς καὶ ταράσσομαι φρένας. 1095τό τ᾽ εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν, ἀντιστάντα δὲ
χορος
εὐβουλίας δεῖ, παῖ Μενοικέως, λαβεῖν.
κρεων
τί δῆτα χρὴ δρᾶν; φράζε. πείσομαι δ᾽ ἐγώ.
χορος
ἐλθὼν κόρην μὲν ἐκ κατώρυχος στέγης 1100ἄνες, κτίσον δὲ τῷ προκειμένῳ, τάφον.
κρεων
καὶ ταῦτ᾽ ἐπαινεῖς καὶ δοκεῖς παρεικαθεῖν;
χορος
ὅσον γ᾽, ἄναξ, τάχιστα· συντέμνουσι γὰρθεῶν ποδώκεις τοὺς κακόφρονας βλάβαι.
κρεων
οἴμοι· μόλις μέν, καρδίας δ᾽ ἐξίσταμαι 1105τὸ δρᾶν· ἀνάγκῃ δ᾽ οὐχὶ δυσμαχητέον.
χορος
δρᾶ νυν τάδ᾽ ἐλθὼν μηδ᾽ ἐπ᾽ ἄλλοισιν τρέπε.
κρεων
ὧδ᾽ ὡς ἔχω στείχοιμ᾽ ἄν· ἴτ᾽ ἴτ᾽ ὀπάονες,οἵ τ᾽ ὄντες οἵ τ᾽ ἀπόντες, ἀξίνας χεροῖν
χορος
πολυώνυμε, Καδμείας νύμφας ἄγαλμα 1115καὶ Διὸς βαρυβρεμέτα
αγγελος
Κάδμου πάροικοι καὶ δόμων Ἀμφίονος, 1155οὐκ ἔσθ᾽ ὁποῖον στάντ᾽ ἂν ἀνθρώπου βίον
χορος
τί δ᾽ αὖ τόδ᾽ ἄχθος βασιλέων ἥκεις φέρων;
αγγελος
τεθνᾶσιν. οἱ δὲ ζῶντες αἴτιοι θανεῖν.
χορος
καὶ τίς φονεύει; τίς δ᾽ ὁ κείμενος; λέγε.
αγγελος
Αἵμων ὄλωλεν· αὐτόχειρ δ᾽ αἱμάσσεται. 1175
χορος
πότερα πατρῴας ἢ πρὸς οἰκείας χερός;
αγγελος
αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ, πατρὶ μηνίσας φόνου.
χορος
ὦ μάντι, τοὔπος ὡς ἄρ᾽ ὀρθὸν ἤνυσας.
αγγελος
ὡς ὧδ᾽ ἐχόντων τἄλλα βουλεύειν πάρα.
χορος
καὶ μὴν ὁρῶ τάλαιναν Εὐρυδίκην ὁμοῦ 1180δάμαρτα τὴν Κρέοντος. ἐκ δὲ δωμάτων
ευρυδικη
ὦ πάντες ἀστοί, τῶν λόγων ἐπῃσθόμηνπρὸς ἔξοδον στείχουσα, Παλλάδος θεᾶς
αγγελος
ἐγώ, φίλη δέσποινα, καὶ παρὼν ἐρῶκοὐδὲν παρήσω τῆς ἀληθείας ἔπος.
αγγελος
τάδ᾽ ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτωνἠθροῦμεν· ἐν δὲ λοισθίῳ τυμβεύματι 1220
χορος
τί τοῦτ᾽ ἂν εἰκάσειας; ἡ γυνὴ πάλινφρούδη, πρὶν εἰπεῖν ἐσθλὸν ἢ κακὸν λόγον. 1245
αγγελος
καὐτὸς τεθάμβηκ᾽· ἐλπίσιν δὲ βόσκομαιἄχη τέκνου κλύουσαν ἐς πόλιν γόους
χορος
οὐκ οἶδ᾽· ἐμοὶ δ᾽ οὖν ἥ τ᾽ ἄγαν σιγὴ βαρὺδοκεῖ προσεῖναι χἠ μάτην πολλὴ βοή.
αγγελος
ἀλλ᾽ εἰσόμεσθα, μή τι καὶ κατάσχετονκρυφῇ καλύπτει καρδίᾳ θυμουμένῃ,
χορος
καὶ μὴν ὅδ᾽ ἄναξ αὐτὸς ἐφήκειμνῆμ᾽ ἐπίσημον διὰ χειρὸς ἔχων,
κρεων
ἰὼφρενῶν δυσφρόνων ἁμαρτήματα
χορος
οἴμ᾽ ὡς ἔοικας ὀψὲ τὴν δίκην ἰδεῖν. 1270
κρεων
οἴμοι,ἔχω μαθὼν δείλαιος· ἐν δ᾽ ἐμῷ κάρᾳ
εξαγγελος
ὦ δέσποθ᾽, ὡς ἔχων τε καὶ κεκτημένος,τὰ μὲν πρὸ χειρῶν τάδε φέρων, τὰ δ᾽ ἐν δόμοις
κρεων
τί δ᾽ ἔστιν αὖ κάκιον ἐκ κακῶν ἔτι;
εξαγγελος
γυνὴ τέθνηκε, τοῦδε παμμήτωρ νεκροῦ,δύστηνος, ἄρτι νεοτόμοισι πλήγμασιν.
κρεων
ἰώ.ἰὼ δυσκάθαρτος Ἅιδου λιμήν,
χορος
ὁρᾶν πάρεστιν· οὐ γὰρ ἐν μυχοῖς ἔτι.
κρεων
οἴμοι,κακὸν τόδ᾽ ἄλλο δεύτερον βλέπω τάλας. 1295
εξαγγελος
ἡ δ᾽ ὀξυθήκτῳ βωμία περὶ ξίφει
κρεων
αἰαῖ αἰαῖ,ἀνέπταν φόβῳ. τί μ᾽ οὐκ ἀνταίαν
εξαγγελος
ὡς αἰτίαν γε τῶνδε κἀκείνων ἔχωνπρὸς τῆς θανούσης τῆσδ᾽ ἐπεσκήπτου μόρων
κρεων
ποίῳ δὲ κἀπελύσατ᾽ ἐν φοναῖς τρόπῳ;
εξαγγελος
παίσας ὑφ᾽ ἧπαρ αὐτόχειρ αὑτήν, ὅπως 1315παιδὸς τόδ᾽ ᾔσθετ᾽ ὀξυκώκυτον πάθος.
κρεων
ὤμοι μοι, τάδ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἄλλον βροτῶνἐμᾶς ἁρμόσει ποτ᾽ ἐξ αἰτίας.
χορος
κέρδη παραινεῖς, εἴ τι κέρδος ἐν κακοῖς.βράχιστα γὰρ κράτιστα τἀν ποσὶν κακά.
κρεων
ἴτω ἴτω,φανήτω μόρων ὁ κάλλιστ᾽ ἔχων
χορος
μέλλοντα ταῦτα. τῶν προκειμένων τι χρὴ μέλεινπράσσειν. μέλει γὰρ τῶνδ᾽ ὅτοισι χρὴ μέλειν 1335
κρεων
ἀλλ᾽ ὧν ἐρῶ, τοιαῦτα συγκατηυξάμην.
χορος
μή νυν προσεύχου μηδέν· ὡς πεπρωμένηςοὐκ ἔστι θνητοῖς συμφορᾶς ἀπαλλαγή.
κρεων
ἄγοιτ᾽ ἂν μάταιον ἄνδρ᾽ ἐκποδών,ὅς, ὦ παῖ, σέ τ᾽ οὐχ ἑκὼν κάκτανον 1340
χορος
πολλῷ τὸ φρονεῖν εὐδαιμονίαςπρῶτον ὑπάρχει. χρὴ δὲ τά γ᾽ εἰς θεοὺς |