The Historical Imagination

Abstract: The present article investigates the identity, partial biography, and relations of Rukiye Hanim. Sheis recognized as the grandmother of three significant families who have been playing distinguished roles in politics and academics in Malaysia. Rukiye Hanim with her sister Hatice Hanim are believed to have been presented as concubines by Babussaade, the Palace in Constantinople, to Sultan Abu Bakar of Johor in the closing decades of the 19th century. It is significant here to pin down that this article grew out of some concerns upon the discourse argued by circles around the relations of Rukiye Hanim. The present writers urge that the established discourse creates an imagined memory, explicitly or implicitly, borrowing the concept from Benedict Anderson, related to this lady. This article will provide some details on the concubine, Rukiye Hanim who seems to be the main actor to set aright imagined misconceptions. This research relies on primary data particularly from oral information of the living descendants of Rukiye Hanim. Besides, the present writers conduct comparative understanding of the secondary sources to re-examine the mainstream discourse upon Rukiye Hanim written in Turkish, Malay and English languages. This research found that the concubines are not connected organically with the Ottoman Palace family, they are instead commoners and members of other nations. This sensational imagination has turned out to be a sort of historical fact structured by certain groups,both in Turkey and Malaysia, and it has been functionalized to establish historically the relations between modern Turkey and Malaysia.

Keywords:  Rukiye Hanim, Ottoman State, Johor Sultanate, Concubine, Historical Imagination

Öz: Bu makale Rukiye Hanim’ın kimliği, kısmen biyografisi ve ilişkilerini ele almaktadır. Rukiye Hanim, modernMalezya’nın siyasi ve akademi dünyasında kayda değer rol almış üç ailesinin ‘büyükannesi’ olmasıyla tanınıyor.19. yüzyılın sonlarına doğru, kardeşi Hatice Hanim’la birlikte Johor Sultanı Ebubekir’e Osmanlı Sarayı’nın hediyesi olarak gönderildiği ileri sürülmektedir. Bu makale, kimi çevrelerin Rukiye Hanim’ın ilişkileri bağlamında ortaya attıkları görüşler üzerine gündeme geldi. Bu çalışmanın yazarları bu Hanim hakkında gündeme getirilen mevcut anlatıları, Benedict Anderson’un ‘icad edilmiş hafıza’ kavramına atfen dikkatlere sunmaktadır.Çalışmada, bir dizi hatalı imgeler etrafında kurgulandığı ileri sürülen Rukiye Hanim’la ilgili bazı detaylara dikkat çekmektedir. Bu çerçevede, çalışma, bugüne kadar kaleme alınmış birincil kaynaklar kadar, Rukiye Hanim’ın hayattaki yakınları ile yapılan sözlü anlatıya dayanmakta ve içerisinde Türkçe, Malayca ve İngilizce kalemealınan eserler karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. Bu araştırma, söz konusu cariyelerin Osmanlı Saraya ilesine mensup olmadığını, aksine başka bir ulusa mensup sıradan kişiler olduğunu bulgulamaktadır. Rukiye Hanim kimliği etrafında oluşturulan sansasyonel imaj, Türkiye ve Malezya’da bazı belirli çevrelerin tarihi gerçekleri farklı yorumlamalarına dayanmakta ve bu imaj ile modern Türkiye ve Malezya ilişkileri tarihsel olarak örüntülenmek istenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimeler: Rukiye Hanim, Osmanlı Devleti, Cohor Sultanlığı, Cariye, Tarihsel İmaj

The present volume approaches Renaissance historical drama from a comparative and interdisciplinary perspective, examining its intriguing intertwinement of aesthetics and historiography. While taking different approaches and treating different materials, the articles collectively explore the problem-oriented and dialogical discourse of Renaissance historical drama and what can be termed its “relative autonomy”: simultaneous critical interpretation and answering to the demands imposed by royal patronage and state sponsorship; or exercise of what Margaret Greer has called “loyal criticism” and Dirk Niefanger has conceptualized as “verdeckte Ambiguität”.

Para el pensamiento común de nuestra época la imaginación es el resultado de un proceso aleatorio. Sin embargo, otro concepto de la imaginación es posible y necesario. La imaginación es el gran medio de la humanidad sapiens para relacionarse con la naturaleza e, incluso, con el Universo. Se rige por leyes, que son las leyes de la gran evolución humana. Y su estructura no es ajena a las leyes que rigen la naturaleza y el Universo. Esta concepción de la imaginación emana de un marco teórico y metodológico. Ese marco es la Gran Historia o Big History. Esta superdisciplina cuenta solo con tres décadas. Las humanidades deben conectar con esta disciplina para responder al gran reto de concebir una conciencia global.

The contribution focuses on the comparison of two types of case studies: 1) educational devices dedicated to the historical heritage of the Interior Design and 2) artistic (on-site) installations dedicated to the experience of the landscape. Both cases are characterised by low digital technology, high level of analogic experience, translation of images between different visual and haptic media in real environments that still function as wunderkammern. Our aim is to study the semiotic device shared by these different cases.