Hay ancor in li comense de ho-februar nive. Yo esset in via a hem de mi max bon amica. Noi ha discusset pri important temas quam púeres, li scola e vestimentes e pro to li témpor passat tre rapidmen. It ja esset clocca six in li véspere e it ja esset obscur. It esset ancor nive e glacie sur li stradas e vias.
Li glacie cracat sub mi pedes durant chascun passu durant li via a hem. Yo ne videt altri homes in li strada pro que it esset vermen frigid. Mi matre ja hat scrit a me un curt missage per smartfon ú yo esset. Ella sempre suciat pri me pro que yo es un puella in li etá de 15 annus. Fórsan ella lee tro mult articules pri crimines in alquel jurnales. Yo respondet strax que yo esset ja sur li via a hem.
Yo presc hat atinget li dom de mi genitores. Subitmen yo videt un strangi litt mann hante un mustache e un barbe puntat. Ti person hat aparit quasi de necú e yo hat nequande videt il antey. Il esset presc du capes plu micri quam yo e il havet nigri capilles, queles il hat pectinat a detra. Támen li max strangi cose esset que ti nan ne portat alqual jaque, ma solmen un blanc camise e un nigri gilete, benque it esset tant frigid éxter. Noi habitat in un grand cité e ta yo ha ja videt mult strangi persones in li stradas e in li trenes e in li autobuses, ma ti-ci person esset vermen ínusual.
Li timore in me crescet plu e plu quande li nan aproximat se vers me. Yo totmen ne comprendet pro quo yo ne posset audir li passus del mann sur li nive e li glacie. Ne esset alcun bruida audibil! In prim yo pensat que fórsan mi passus esset tam bruiosi que yo ne audit su passus. Yo mem ne posset vider li pedes del man. It semblat a me que il planeat super li suol.
Pro to yo provat marchar tam pianimen e lentmen quam yo posset. Ma to ne changeat alquó. Tam plu proxim il venit quam plu yo esset iritat pri to. Nu yo ja posset vider su ocules. It semblat a me que il totmen ignorat me. Su ocules esset frigid sin alqual emotion e il regardat fixmen adin li vacuitá.
Ma to changeat se strax quande yo tornat me a il quelc metres plu tard. Nam li nan hat tornat se anc a me e nu yo posset percepter li pur odie in su ocules. E subitmen li nan dit con un obscur voce plen de odie a me: „Nequí es ci por audir tui crias. E yo ama li crias de puellas quam tu. E tui callid sangue va colorar li blanc nive rubi.“
Mi ocules agrandat se e li sangue congelat in mi córpore pro horrore. Yo comensat currer, ma it esset tro tard por me! Yo pregat a Deo que to esset solmen un stult cochemare e que yo bentost va avigilar me in mi callid chambre. Ma li frigore esset tant real…
It esset li vigilie de Cristnascentie. Li grand die del celebration e del donationes. Ma quo yo fa? Yo deve auxiliar mi matre in li cocinería e in li menage. E quo fa mi juniori fratre David? Il regarda li television e fa computator-ludes. Esque to es just? E pro quo? Solmen pro que yo es un puella de 15 annus e il es un puér in li etá de 10 annus. E ne pensa que auxiliar mi matre es facil! Ella es tre perfectionist e to significa que it es tre desfacil til presc ínpossibil far li coses qualmen ella vole. Ella trova sempre quocunc por criticar.
Li stress hodie esset extraordinari grand pro que nor grandparentes venit. Omnicos devet esser perfect secun li opinion de mi matre. Directmen pos li dejuné yo devet essuyer li scalieres. E noi have tri scalieres e 62 scalunes. Yo save to, pro que yo contat les durant yo essuyat les. E self-comprensibil noi anc devet ornar li dom. Pro que noi havet tant mult labore mi genitores, yo ne posset incontrar me con mi cordie-amico Bastian.
Mi patre dit: “Mi car Lena. Tu deve comprender que Cristnascentie es un festa del familie. Yo ne pensa que it es tro mult demandat a te que tu vive un die sin tui prince, mi litt princessa!” Yo rulat con mi ocules. Yo ne es plu un litt puella, yo es un yun fémina in li etá de 15 annus.
E mem mi matre supleet: “Ne sucia te mi musette. To ne va damagear tui yun amore”. In li funde yo ja audit li rision de mi fratre David. Durant li tot posmidí il mocat me per nominar me musette e litt princessa. Quande „noi féminas“ – qualmen mi matre dit – comensat preparar li manjage por li véspere David desaparit. Éxter esset poke nive e yo pensat que il ludet in li nive o fórsan il timet que il devet auxiliar nos in li cocinería. Yo esperat que yo ne devet vider le til li véspere. Ja bentost li odore de rostat carne penetrat nor dom. Pro to yo esset felici, quande mi matre demandat que yo porta li jettalia al tonne avan nor dom.
Quande yo esset éxter, yo audit un voce sonori criante „Atacca!“ e ja David ha mettet un ballonette ex nive in li colare de mi pulovere. Yo sentit li frigid nive desgelant in mi vestimentes. Yo criat sonorimen: „Cessa to David To es ne es comic! Yo prova auxiliar matre e quo to fa?“ David ja esset desaparit e yo solmen posset audir su stult rision. Yo es vermen colerosi, pro que yo devet changear mi vestimentes nu. E quo dit mi matre? „Lena, to es ne tant grav, prende un altri pulover. It es Cristnascentie, lass David haver poc jocada.“
La joca de David es sempre mi misere. Li munde ne es just. Yo rulat con li ocules, ma in li fine yo anc devet subrider. David esset ancor avan li dom. Yo apertet li porta, format un ballonette ex nive e jettat it in li dorse de mi fratre. Il aterret poc e yo ridet. Quande il regardat in mi direction, yo monstrat le mi lingue e cludet li porta.
Nu li labore in li concinería comensat denov. Yo auxiliat depellar li potates e mill altri coses. It esset tre exhaustiv. E naturalmen mi mamá ameliorat me mult vezes: „Ne talmen, Lena!“ „Lena, tu deve efortiar te plu!“ o mem „Lena prova esser plu felici! Subride, mi princessa! Hodie es Cristnascentie!“ Yes, regretinde it esset Cristnascentie. Ti-ci die es plu mal quam un die de scola. It esset tre callid in li concinería, ma yo ne havet suficent témpor por duchar me, pro que li gastes venit bentost. Comprensibilmen yo devet servir li gastes durant ti tot vésper con mi mamá. Solmen pro que yo es un puella! Mi patre e mi juniori presc ne auxiliat. Ambi mannes havet li sam tactica. Si mi mamá da les quelc micri laborettes in li menage, ili fat les tant mal que noi féminas devet far it denov. Esque mannes vermen es tant astut o solmen tant stult? Yo ancor ne save.
Quande mi grandparentes hat arivat, li Crisnascentie-festa posset comensar che noi. Ante li supé evenit li exchange del Cristnascentie-dones. To esset un rituale che noi. Antey quande David e ja esset ancor litt infantes mi grandpatre travestit se quam Sant Claus e noi devet cantar o recitar poemes por li familie. To esset vermen embarassant, precipue quande yo ancor havet 12 annus e plu. To esset quam un comedie.
Ma anc li exchange de dones es embarassant desde quin annus. Pro quo? Chascun Cristnascentie mi patre havet li strangi e absurd idé comprar calsonettes por me! To esset vermen embarassant. David sempre fa stult jocas pro to e mi genitores di a me que yo deve provar les strax! Certmen yo ne fa to. Yo protesta omni Cristnascentie contra to. Fórsan mi familie ha comprendet it ho-annu?
Adminim yo recivet ho-annu li cartes por li concert de mi favorat musica-gruppe, ma regretinde anc calsonettes esset sub li Cristascentie-árbor por me. E li tot familie ridet pri mi visage quande yo descovrit les! David mem fotografat mi facie per su smartfon. E ho-annu David esset ancor plu malevolent quam altrivez. Il dit sonorimen: „Tre bell calsonettes mi car sestrette! Yo es cert que tui cordie-amico va pleser te in li calsonettes.“ Yo strax rubijat e yo posset vider li curiosi regardes de mi familie e li chocat facie de mi genitores.
In li cocinería mi mamá chucotat a me que yo deve esser prudent de ne devenir gravid e que ella posse acompaniar me al ginecologe. Li véspere esset vermen un catastrofe. Adminim mi patre e mi grandpatre trincat tant mult vin que il havet bentost altri temas quam mi nov cordie-amico. Li véspere finit talmen que yo devet rinsar li service in li cocinería e mi grandparentes eat a hem e mi fratre eat dormir. Yo esset tant fatigat que yo indormit strax quande yo esset in li lette.
Esque vu comprende nu pro quo yo odia Cristnascentie?
Regretabilmen li vacanties ha ja passat e noi have denove scola. Yo esset con mi familie in Italia e yo comprat dum li vacanties tre bell blanc bluse. Li stoffe es tre moll e tenui. It es vermen tre elegant. Yo havet un grand desire monstrar it a mi amicas ye nor unesim die del scola pos li vacanties. Ma mi matre interdictet a me portar it in li scola. Ella tracta me sempre quam un litt infante, ma yo have ja 15 annus!
Self-comprensibilmen yo ne acceptat ti interdiction arbitrari. Yo mettet súper li bluse un pulover. Pro to mi matre ne posset vider que yo portat li nov bluse. Strax pos yo had forlassat nor dom, yo desmettet li pulover e mettet it in mi sac dorsal. Customalmen yo ea a scola per autobus. Hodíe in li autobus quelc scolares comensat hihicar quande ili videt me. To esset vermen strangi. Yo descendet ye li station ferroviari. Ta yo incontrat mi max bon féminin amica Carina. Ella regardat fixmen a me. Su ocules augmentat se.
Carina dit: „Natalie, tu es vermen tre corageosi!“
Yo totmen ne comprendet pro quo. Yo es vermen confuset, pro que yo hat expectat que ella vell admirar mi nov bluse. Dunc yo questionat: „Pro quo yo es corageosi, Carina? Yo ne comprende te. Quo tu pensa pri mi nov bluse? Yo ha comprat it in Italia. Esque it ne es bell?“
Ella chucotat in mi orele: „Natalie, tui nov bluse es totmen transparent. Chascun person posse vider tui sinushalter e mem tui butones de mammes es un poc visibil!“
Yo esset chocat e mi facie rubijat. To esset li cause pro quo li scolanes ridet pri me in li autobus! It esset un grand fortun que yo ancor havet mi pulover in li sac dorsal. Yo mettet it denove súper mi bluse. Yo pensat que per to li tot afere vell esser ja finit. Yo mersiat Carina pro li avertiment pri li transparentie de mi bluse. Ma yo hat joyat me tro tost.
Nam regretabilmen un garson hat fotografat me per su smartfon e il inviat li fotografie a altri persones. E finalmen anc mi matre recivet li fotografie del matre de un amico de ti puerach.
Mi matre esset tre incolerat. Ella interdictet a me forlassar li dom pos li scola por du semanes. Ma li maxim grav punition esset que ella controla nu ye chascun matine to quo yo porta sub mi pulover ante que yo forlassa nor hem por ear al scola. To es vermen embarassant! E mi matre mem controla mi dorse-sac nu. Ella time que yo cela ta li bluse o simil vestimentes.
Yo ha traductet in Interlingue li fabul Frau Trude del Fratres Grimm. It es li númere 43 in li colection del fabules del Fratres Grimm. In li raconta un litt puella es obstinat e curiosi. E secun li morale de ti era it es logic que to va esser punit. E li strangi e demonic Seniora Trude ja atende li puella.
SENIORA TRUDE
Unquande it esset un litt puella, qui esset obstinat e impertinent e quande su genitores dit alquó, elle ne obedit. Qualmen to posse finir bon? Un die ella dit a su genitores: „Yo ha tant mult audit pri Seniora Trude, yo ear a ella. Li homes di que it aspecte tant miraculosi che ella e ili narra que hay strangi coses in su dom. Pro to yo devenit tre curiosi!“
Li genitores interdictet to severimen a la e dit: „Seniora Trude es un maliciosi féminach. Ella fa diabolic coses e si tu ea a ella, tu ne va esser plu nor infant!“ Ma li puella ne atentet li interdiction de su genitores e ella támen eat a Seniora Trude.
E quande li puella arivat a ella, Seniora Trude questionat: „Pro quo tu es tant pallid?“
„Ah“, li puella respondet e su tot córpor tremet, „yo tant mult terret pri to quo yo ha videt.“
„Quo tu ha videt?“
„Yo videt un nigri mann sur vor scaliere.“
„To esset li mann, qui adporta li carbon.“
„Tande yo videt un verdi mann.“
„To esset un chassero.“
„Tande yo videt un rubi mann, qui esset plen de sangue.“
„To esset un buchero.“
„Ah, Seniora Trude, yo horret, quande yo regardat tra li fenestre, ma ne videt Vos, ma li diábol con un foyosi cap.“
„O“, Seniora Trude dit, „tande tu ha videt li sorciera con su just ornament. Yo ha longmen atendet te e yo desirat te tre mult. Tu mey lucer por me!“
Subitmen li fémina transformat li puella a un splint e ella jettat it in li foy. E quande li splint totmen brulat in plen ardore, Seniora Trude sedentat se apu li foy e calentat se per it e dit. „Tu vermen luce clarmen.“
Til hodie li tot afere sembla a me íncredibil e til nu nequí crede me. Ma it vermen evenit! It esset un del unesim callid dies del verne. Yo promenat con mi max bon amica Regina a nor comun favorit loc al rive del fluvie Havel. Ta stat un banca e noi tre amat seder e regardar al rive. Noi posset vider li botes e observa li homes. Apu li banca esset un old dom. Yo nequande hat videt ta un person. Fórsan it esset ínhabitat. Circum li dom esset un bass palissade e un densi haga. Del banca noi posset vider un joli portale con un arc ex roses. Sovente yo e Regina hat fantasiat quí vell habitar in li dom. Mi favorit idé es que un princessa es captet in li dom e atendet su prince, qui va líberar la.
It ne es lontan de nor hem. Per nor bicicles it esset solmen deci-quin minutes a ta e pedes un hor. Li max bon témpor por seder ta esset li crepuscul. Yo tre ama li luce del crepuscul in ti loc. It es quasi magic. In ti véspere noi mem prendet con noi alquó por manjar. Noi volet regardar li descension del sole. Noi conversat pri important temas quam li scola, quant stult púeros es e mi 15-im anniversarie. It es vermen un desfacil decision con quant amicas e amicos yo va celebrar it e qui yo va invitar. Adminim tande it esset un imporant question por to. Yo ancor ne posset saver que pos ti-ci véspere yo ne vole plu festar quocunc.
Ma in ti véspere li luce esset vermen special. Noi ja posset vider li plenlunie, benque it esset ancor clar. Yo esset totmen perdit in mi pensas quande subitmen Regina criat a me: „Conny regarda ti-ci strangi mann!“ Yo avigilat me quasi ex un somnie. Regina ridet: „Terra a Conny! Esque tu denov revat que tu es li princessa in ti old dom?“ Yo rubijat un poc, ma tande yo perceptet li strangi mann.
Il havet circa 50 annus e grisi capilles e un long barbe. Il portat un strangi antiqui chapel, un verdi pantalon e un yelb pulovere. Il eat detra noi vers li old dom.
Regina dit e ridet: „Fórsan il es tui prince!“
Li mann perceptet que noi observat le. Il subridet e regardat nos fixmen.
Regina incolerat e criat al mann: „Pro quo tu regarda a noi talmen? Esque tu es mut o perversi?“
Li mann eat quelc passus vers noi: „Bon véspere yun damas. Vu vermen aspecte ravissent.“
Yo e Regina ridet. Mi max bon amica dit: „Esque tu es alienat o ebriat?“
Il ne reactet, ma dit: „Yo es cert que yo posse reciver un bon precie por vu in li mercate de Gegova V!“ Il rided sordidmen.
Yo nu es vermen timentat. It semblat a me que il es alienat e fórsan mem dangerosi. Yo chucocat a Regina: „Lass nos fugir! Noi es fórsan in dangere!“
Ma Regina solmen ridet e criat: „Yo ne time idiotes quam tu! Tu have un grand bucca e in tui fantasie tu es li rey, ma in li realitá tu es un nequó. Null fémina interessa se a idiotes quam tu.“
Yo chucocat a Regina furiosimen: „Pro quo tu provoca le? To ne es un bon idé!“.
Li strangi mann reactet calmen e respondet: „Tu save nequó e to es dulci. Gergovia V atende me yun dames. Yo deve ear. E si vu have corage, vu posse acompaniar me, tu bell capreol con li brun ocules!“
Yo pensat que il es vermen folli, ma yo nu esset convictet que il ne es dangerosi e pro to yo anc devenit plu corageosi e questionat pro curiositá:
„Ú es Gergovia V?“ Nu Regina e me ridet juntmen. Il esset vermen drolli e noi juit mocar le.
„O li timid capreol con li long blond capilles posse anc parlar. Gergovia V es ta!“ Il puntat per su index-fingre al portale con li roses. Noi ambi ridet sonorimen.
„Yo deve ear mi yun damas! Li porta ne es apert tre long.“ Il marchat vers li portale. Noi expectat que il vell ear directmen contra li palissade. Nu il stat directmen avan li arc ex roses. Il demettet su chapel quam salutation e dit: „Til revide in Gervogia V yun capreoles!“ Il comensat marchar al portale e noi ridet, ma noi strax cessat rider quande noi perceptet que il hat desaparit in li portale. Subitmen li mann ne esset plu visibil. Yo frictet mi ocules e li bocca de Regina esset ancor apert.
„Esque tu ha videt to, Conny? Quo evenit?“, Regina criat con un grand surprise in su sonori voce.
„Yes, to es íncredibil. Fórsan to esset un tric e li mann es un magico?“, yo respondet.
Regina saltat del banca e curret al portale e dit: „Noi va trovar li veritá bentost!“
Yo esset ancor rigid pro li choc e ne posset mover tant rapidmen e ne havet un bon sentiment quande Regina aproximat se li portale. Li plenlunie brilliat in ti moment ínhabitualmen fort. Yo advertit Regina: „Ples ne ear al portale! To es dangerosi!“
Ella brevimen regardat e subridet a me, ma continuat su via. Ella dit: „Yo vole solmen vider ú tui magico se cela. Il certmen es intra li haga!“ To esset su final paroles. Subitmen aparit un brasse ex li nequó. Con grand horrore yo videt que li brasse ex li portale captet la e tirat mi max bon amica in li nigri fore del apert portale. Yo audit li cri por sucurse de Regina e li maliciosi rision del strangi mann.
Subitmen omnicos esset calm e Regina ne esset plu ci. Yo criat e prendet mi bicicle e fugit ad hem tam rapidmen quam possibil por aportar sucurse. Mi genitores informat li policie, ma Regina restat desaparit.
Comprensibilmen li policie ne credet me. Li portale esset cludet e li policie descovrit nequó in li proximitá del dom. Li policie informat nos que li proprietario del dom hat desaparit ante du annus sin tracies e su familie ne suciat se pri li dom. Yo descrit li strangi mann al policie, ma to ne havet alquel resultate. On ne conosset li mann. On examinat me ca yo hat prendet drogues, ma certmen yo nequande ha fat to. Finalmen on dit que yo havet un choc e pro to yo ha imaginat me li strangi mann. On concludet que Regina esset raptet de un foren criminard. On serchat la in li tot de Europa, ma on ne trovat la.
Yo crede que ella es raptet de ti strangi mann a un loc, quel nómine es Gergovia V. Ma un loc con un tal nómine ne existe sur li terra. Advere in mi somnies yo sovente incontra li strangi mann e il questiona me chascun vez quande yo va venir a Gergovia V. Sovente yo avigilat me criante. Mi genitores nu desira que nor familie transloca a un altri cité por que yo posse denov viver un normal vive, ma yo dúbita que to es possibil. Fórsan it es qualmen li mann ha dit in mi somnies: Gergovia V anc atende me! E yo es cert que Regina nu es in ti loc e yo senti me culpabil que yo fugit e ne posset auxiliar mi max bon amica.
Legendes del Sant Columba Catolic Internat Scola 1
Edition
Flor de Nive
2021
Prefacie
Li Sant Columba Catolic Internat Scola es un scola in li virtual munde del Duesim Vive (anglesi Second Life). Yo, Dorlota Burdon, es un del scolera ta. Sant Columba es un magic loc quel es situat al costa de Irland. Támen noi have scoleras e scoleros del tot munde. Li Sant Columba Catolic Internat Scola es un del max bon scolas del Duesim Vive desde mult annus.
In li serie Legendes del Sant Columba Catolic Internat Scola yo presenta curt racontas pri li vive in ti scola Quande yo jace in li lette del dormitoria del Sant Columba in li nocte yo audi li vente suffla. E quelcvez li vente narra a me legendes del scola.
Ti-ci raconta es scrit in li international lingue Interlingue (til 1949 Occidental) quel esset creat de Edgar De Wahl in li annu 1922. Mult mersí pro mi inspiration a omni scoleras, scoleros e instructores del Sant Columba Catolic Internat Scola in li Duesum Vive.
Vor Dorlota
Li últim rendevú o esque rendevús es dangerosi?
Noi havet denov li debatte-lecion in li scola. Li tema esset: „Esque scoleres che nor Sant Columba Catolic Internat Scola deve haver li permission por haver rendevús in li scola?“ Ironicmen li Yes-látere in li debatte esset representat de Senioretta Emily Pickery, un old celiba qui certmen nequande havet rendevús con púeres in su yunesse. Noi puelles subridet pri ti selection. Ma ne min ironic esset que Senioretta Shasta Brown, un african-american instructora con un colorosi passate, devet presentar li tese que por li scoleres rendevús ne es convenent. Self-comprensibil, li max grand parte de noi favorat in ti debatte Senioretta Emily, pro que noi volet reciver li jure haver rendevús in li scola. In nor scola noi ja have admínim du cuples e it esset notabil que exactmen ti-ci scoleres absentat se in ti-ci lecion.
Ma yo memora un cose. Shasta Brown regardat fixmen a me con su obscur ocules e dit: „Haver rendevús posse esser dangerosi. Ne oblivia to!“ Su ocules esset tam obscur quam carbon e to vermen timentat me. Naturalmen, noi puellas hihicat pri to secretmen, ma in li current del sequent evenimentes yo sempre deve reflecter pri ti-ci frase.
Un puella qui ne esset present in li debatte esset Polina. Ella esset de ost-europan orígine e nor scola es situat in Irland. Polina esset tre matur por su etá e ja esset infectet per li vírus quel porta li nómine pubertá. Ti flicca con li brun ocules e li rond cap ja havet un cordie-amico éxter li scola. Naturalmen to ne pleset al instructores, ma Polina rencontrat le éxter li scola, pro to it esset desfacil por li instructores impedir ti rendevús. Quelcvez ella forlassat li scola durant li nocte por vider su amanto, qui esset un yun artist con li nómine Floyd.
In ti-ci periode yo ancor esset un jorne-scolera. To significa que yo customalmen dormit in hem. Yo ancor ne havet un loc in li dormitoria. Li númere del locs in li dormitoria es limitat. It esset un frigid nocte in marte. Yo devet dormir in li scola in ti nocte, pro que yo ne posset retornar a hem pro li tre mal tempe. Esset un fort storm e it pluviat mult. Li tot public transporte esset interruptet. Esset ínpossibil por me forlassar li scola, ma quelc altri scoleres ancor successat ear a hem e quelc ja hat restat in hem che lor families por ti die. Pro to quelc lettes ne esset ocupat in li dormitoria por puellas e yo posset usar un lette ta. Yo tre rarmen pernoctet in li scola til nu. Talmen omnicos esset tre nov por me e yo esset tre excitat. Pro to yo ne posset indormir. Polina esset ínter li scoleras qui pernoctet sempre in li scola pro to ella esset un orfan. Ella esset ínter li poc scoleres qui esset present in ti obscur e stormosi nocte in li old abatia, quel esset nu un scola.
Yo ja jacet in li lette vigilmen por un long témpor. Li vente ululat éxter li mures del old abatia e yo audit strangi sones quam chuchotada e cries. Yo tirat mi lett-covritura súper mi cap por protecter me, ma bentost to esset tro calid e yo ne posset dormir talmen. Círcum minocte yo vermen sentit que me devet ear al closete. Yo ne volet usar li potte in li chambre. To semblat me infantil e nauseativ. Ma levar se pos minocte ex li callid lette por mover tra li obscur e frigid edificie de Sant Columba anc esset horribil. Li chambre balneari por puellas es un etage sub nor dormitoria. Pensante ancor pri to yo subitmen audit un brue. It esset ye li fenestre. Quo to esset?
Li altri puellas semblat dormir, un scolera mem roncat. Esque ellas ne audit ti brue? Ta! Yo audit it denov, ma in ti moment yo perceptet que anc un del altri puellas esset vigil.
It esset Polina! Ella mettet su vestimentes e levat se. „Esque tu audit ti-ta brue? Ad ú tu ea?“, yo chuchotat a ella. Ella aproximat se a me e subridet. „Pst! Yo va incontrar se con mi amanto. Ne excita te pro li brue. It esset Floyd, il jettat un silice-lápid al fenestre. To es li signal que il es ci e atende me.“ Yo subridet e pensat que to es vermen romantic. Esque un púer vell far to anc por me? Tre ínpropabil! Yo esset solmen un del mult blond puellas. Yo es in null maniere particulari e yo esset plu o min ignorat de multes ci in li scola til nu.
„Polina yo va sequer te til li duesim etage. Yo besona ear al chambre balneari“, yo chuchotat. Ella inclinat li cap: „Ma esse silent! Ne ruina mi rendevú!“ Yo inclinat li cap e noi ambi subridet in complicitá. Yo prendet mi pantufles. Polina ja mettet su jaque. Li altri puellas continuat dormir. Noi forlassat tam silent quam possibil li dormitoria. Subitmen yo audit li cri de un ul. To posse esser un ómine por un calamitá, ma yo ne es tro supersticiosi. Admínim yo ne esset til ti-ci nocte.
Noi vadat furtivmen tra li vacui coridor a bass. Ci noi vermen posset audir li sones del nocte mem plu clarmen. It semblat me que li hideosi creaturas del nocte atendet me éxter li scola. „Polina, ples ne ear ad éxter! It es dangerosi ta!“, yo petit mi scol-amica. Yo vermen havet un tre mal sentiment pri li situation. Noi ja ha atinget li etage sub li dormitoria.
Polina ridet: „It es solmen li vente, Dorlota! Li amore fa me fort. Yo ne time, pro que Floyd va protecter me. Ea al closete nu e ne humida li suol!“, ella dit a me e hihicat. Yo sentit un poc embarassat pro que Polina tractet me quam un bebé. „Til bentost, amusa te ben!“, yo adiat la rudmen. Su facie havet un revaci expression. It vermen deve esser bell haver un partner o admínim un rendevú. Yo sospirat e clúdet li porta del chambre balneari detra me audiente que Polina continuat ear a bass.
Quande yo hat finit mi „aferes“ in li chambre balneari pos yo hat lavat mi manus, yo esset vermen curiosi quo Polina fa con su amanto. Ergo yo eat tam pianimen quam yo posset al grand fenestre e yo regardat fixmen al tenebrositá serchante Polina e Floyd, qui esset un poc plu old quam ella.
Quo esset to? Un ombre movet tra li obscuritá! It esset Polina forlassante li scola. Ma to esset ancor un altri ombre! It celat se detra un arbuste, ma li ombre esset tre grand. Mult tro grand por esser un púer e it apen aspectet homal.
Li ombre movet se vers Polina! Ella hat tirat li capuce de su jaque ad sur su cap pro que it pluviat plu fortmen nu. Pro to ella ne posset vider ti-ci ombre movente vers ella. Yo apertet li fenestre por advertir la. Li storm sufflat tra mi blond capilles e li pluvie battet in mi facie. Yo criat tam sonorimen quam yo posset: „Polina! Forcurre! Rapidmen!“ Ma li storm esset tant bruiosi e glotit chascun son.
Yo audit li cri de un ul mixat con li cri de Polina quande li ombre captet la. Pro mi timore e li pluvie yo clúdet li ocules por quelc secundes. Tande omnicos esset obscur e yo ne posset vider alquem. Ú esset Polina? A ú li ombre forprendet la? Yo retrocurret in li dormitoria e celat me sub mi lett-covritura quam un litt infante. Yo tremet pro to quo yo just hat videt e ne solmen pro li frigore. Ma yo esset vermen fatigat e alquande yo indormit. Yo havet terribil cochemares pri to quo yo hat videt…
In li matine li sole brilliat. Esque omnicos esset solmen un cochemare? Esque Polina ha retrovenit? Yo palpebrat a su lette, ma it esset vacui. Yo vestit me rapidmen por li dejuné. Ante li dejuné yo curret al buró del scol-directoressa Victoria Temple.
Yo frappat al porta e ella regardat a me. „Intra!“, ella dit severimen. „Ho, li princessa de Yakutia, yo espera que tu ha dormit bon“, ella salutat me frigidmen e plen de ironie. „Bon matine, Seniora Temple“, yo salutat e cortesiat. Noi sempre devet cortesiar in li scola quande noi saluta un instructor secun li sant regules de Sant Columba. „Ú es Polina, Seniora Temple? Su lette es vacui!“, yo addit sin hante narrat to quo yo hat videt in li nocte.
Seniora Temple rugat li fronte e grimassat por un secunde fixante me con su blu ocules. „Pro quo tu questiona to, Senioretta Dorlota?“, ella volet saver. Yo respondet: „Su lette es vacui e yo videt la forlassante li dormitoria ho-nocte.“
„Yes, ella abandonat li scola, Senioretta Dorlora“, Seniora Temple dit sin explication e sin alquel emotion.
„E ella fat to durant li nocte sin narrar it a un altri scolera? Ella dit a me que ella have un rendevú con su amanto Floyd“, yo replicat hastosimen.
„Tu ne besona cuidar pri Polina, Dorlota. Polina esset adoptet de un cuple de Russia e ili ja ha forlassat Irland. Ella devet forlassar li scola ancor yer in li nocte. Li avion a Sant Petersburg departet tre tost in li matine. Polina esset tre felici pri to“, li blond instructor explicat a me con un firm voce.
„Yer in li nocte yo devet ear al chambre balneari, Seniora Temple. E yo videt tra li fenestre un ombre quel raptet Polina. Yo audit Polina criar éxter li scola quande li ombre captet la, Seniora Temple!“, yo narrat la con un alt voce pro que yo esset tre excitat.
Seniora Temple regardat fixmen a me: „To significa que tu forlassat li dormitoria durant li nocte sin permission. To es un punctu de punition por te. Yo regretta, Dorlota“, ella dit a me amusat.
Subitmen su regard devenit plu afabil: „Ma yo have anc un bon nová por te, Dorlota. Nu noi have un líber lette. To es tui chance por devenir un ver parte del Sant Columba Internat Scola, Dorlota. Nequí va ignorar te plu si tu habita in li dormitoria“, ella dit a me con un dulci voce.
„Ma quo es con Polina e pri to quo yo ha observat?“, yo questionat tristmen. Polina es mi amica e yo vermen cuida pri ella.
Li instructor levat se e un obscur ombre aparit sur su facie.
„Mentiona ti-ci nómine nequande denov, puella! Ella ha forlassat li scola! Ella es passate! Ella ne es plu un parte de nor scol-familie! Esque tu desira li lette o ne? Si no, noi have un long liste de aplicantes. Un altri puella va obtener it. Tu have quin secundes por decider!“
Yo inclinat li cap rapidmen e respondet: „Yes, yo vole haver li lette e dormir ci por devenir un parte del scol-familie, Seniora Temple.“
Li ombre sur li facie del scol-directoressa desaparit e ella subridet afabilmen, fórsan un poc tro afabilmen e ella dit a me con su max dulci voce: „Tu es un bon puella! Tu have li lette e noi oblivia li punctu de punition. Esque tu consenti, Senioretta Dorlotta?“
Yo glotit e inclinat li cap. Yo es confuset e ne posset plu reflecter. In mi cap esset un grand vacuitá. „Yes, mult mersí Seniora Temple“, yo dit. Yo cortesiat e yo forlassat li buró e plu tard yo comprendet que yo just ha tradit mi amica Polina por un lette in li dormitoria. E ne solmen por alcun, ma exactmen por li lette de mi amica Polina!
Yo nequande plu audit alquó pri Polina. Ella nequande scrit un lettre de Russia. Li altri puellas ne credet me quande yo narrat las to quo yo hat videt in ti obscur e stormosi nocte. Senioretta Anneke, un altri scolera, dit que ella pensa que Polina abandonat li scola pro su amanto Floyd e nu ili es juntmen. Secun li teorie de Anneke, Seniora Temple inventet li raconta con li russ familie por salvar li reputation del catolic internate. Nam un scolera qui fugit li scola con su amanto es un ver mal afere por li scola.
Ma ti-ci ombre ne esset li amanto de Polina e certmen it ne esset li nov familie de ella. Polina esset un orfan e nequí va serchar la. Ella mem ne esset de Irland. Li policie credet li explication de Seniora Temple. Noi anc nequande videt o audit plu alquó pri li amanto de Polina. It semblat que Floyd anc ha desaparit sin un tracie. E yo? Nequí credet me pro que yo es solmen un puella havante deci-du annus.
Chascun vez quande yo audi li vente yo deve pensar pri Polina. E qualmen yo vell posser obliviar la? Yo dormi in li lette de Polina! Ma yo ancor crede que éxter li scola in li obscuritá es alquí o alquó qui atende li scoleras qui have un rendevú. Fórsan yo alquande va saver to. E yo va continuar scrir ti-ci diarium. To es important por ti casu quande yo va har desaparit quam Polina. Per to alquó de me resta e vu posse serchar me in li obscuritá círcum li old abatia de Sant Columba.
Dorlota Burdon, Sant Columba, 28-im de marte 2021.
Li scolas esset cludet pro li pandemie. Yo esset in hem con mi minori sestra Mia qui esset du annus plu yun quam me e ella havet deciquar annus. Nor genitores devet laborar e noi esset sol in hem durant li jorne. To significat que yo quam seniori sestra devet anc cocinar e far li compras. To vermen ne esset facil.
Li instruction del scola solmen evenit per li internet. Noi ambi havet bon computatores e to funcionat bon. Li leciones de Mia sovente comensat plu tost quam li mi. Noi ja hat dejuneat e yo ancor havet témpor til li comense de scola. In ti matine yo volet usar li témpor por duchar, Mia ja havet un lecion un pro to nequí va molestar me in li chambre de balne.
In ti die yo vermen juit li calid aqua sur mi córpor. Yo nequande ducha frigidmen! Yo mem havet nu li témpor por lavar mi capilles. Quande yo hat finit duchar yo invelopat me in un grand rosi manu-toale. Subitmen yo perceptet que yo obliviat mi libre de matematica in li chambre de Mia. Yer yo hat monstrat a ella ti libre. Li problema esset que mi lecion de matematica va comensar in deciquin minutes e yo besonat li libre nu. Yo ancor devet repetir quelc págines del libre ante li comense di mi lecion.
In mi leciones de instruction per internet noi sempre decomutat li cámera del computator. Yo decidet que yo va ear tre pianimen e prudentmen in li chambre de Mia por aportar li libre de matematica. Yo solmen portat sur me li manu-toale, ma yo ne videt un grand problema in it.
Avan li porta del chambre de Mia yo ja audit li voce de su instructor de biologie, senior Molinero. Il esset un nov e yun instructor. Prudentmen yo apertet li porta del chambre e furtivmen vadet in it. Yo vadet tre lentmen pro que yo ne volet trublar mi sestra. Quande yo stat detra Mia yo regardat in li ecran del computator. Yo regardat fixmen a senior Molinero. Il esset vermen bell! On ne posset vider li altri scolanes, pro to yo esset cert que omni cámeras del scolanes e anc de Mia esset decomutat.
Ma subitmen senior Molinero regardat in mi direction ex li ecran. Il subridet e dit: „O noi have un gast. Ples salutar tui sestra de me!“ Mia tornat se e subridet maliciosimen. In ti momente un grand rision comensat quande omni scolanes fat li microfones activ. Li cámeras anc esset activ! Li tot classe de Mia e anc su instructor videt me presc nud avan li computator de Mia! Mi visage devenit rubi quam un tomate e yo saltat ex li area de cámera.
Yo criat a Mia: „Proquo tu have tui cámera activ?“ Mia ridet: „Quo tu fa in mi chambre? Tu es tant comic, Amanda! Noi deve sembre haver li cámera activ in li leciones de senior Molinero. Il es li sol instructor qui insiste pri to.“
Quande senior Molinero continuat su lecion yo decidet livar li chambre de classe. Por esser cert que nequí posset vider me, yo reptat quam un verme sur li planc-suol. To esset vermen tre humilant por me! Mia ridet li tot témpor. Furiosimen yo cludet bruiosimen li porta de su chambre detra me.
Qual catastrofe! Yo hontat me mult. Yo ínmediatmen mettet mi vestimentes. Pro quo yo ne fat it antey! Mi cordie palpitat rapidmen.
Quelc dies plu tard li scola apertet denov. It semblat a me que li tot scola ancor parlat pri ti eveniment. Li púeres del classe de Mia nu sempre ridet quande ili videt me in li scola, quelc mem sifflat o fat stult comentaries. Ma li max grav afere esset nu quande yo vide senior Molinero. Desde ti die il subride omni témpor quande il vide me e yo deveni chascun vez rubi quam un tomate.
Finalmen vacanties! Li scol-annu finit e nu du semanes de sole, mar e plage con mi genitores in Hispania. Ma anc con mi juniori fratre David. Il have 10 annus e dunc esset quar annus plu yun quam me.
Regrettabilmen li favorit ocupation de David esset vexar su seniori sestra. E naturalmen mi genitores expecta que yo prende le con me a omni loc e que yo atente le e que yo sempre lude con il.
Pro to yo devet luder con il football in li ardent sole sur li plage. Durant noi ludet me esset ínatent, pro que yo regardat a un vermen atrativ púer sur li plage. Li púer hat just arivat con su genitores. Ma in ti momente it evenit. David tirat li balle con grand fortie directmen in mi facie. It vermen dolet mult e mi nase sanguat. Yo criat a mi fratre: „Esque tu es folli? Tu ha fat to con intention!“
David solmen grinat e respondet: „To solmen evenit, pro que tu ne atentet. Tu debe sempre gapar al púeres.“ Yo devenit incolerat e curret vers il. Il pensat que to es un amusant lude e ridet. Finalmen mi matre haltat me.
Mi matre dit: „Ples haltar Lena! Il ne ha fat it con intention. Púeres in li etá de David es tant feroci. To es li hormones. Tu deve comprender to, mi léporete!“ Mamá consolat me e auxilat me con li nase e bentost yo sentit me plu bon.
Yo trottat a mi stul por insolar me. Finalmen tranquilitá! David ne esset ta e yo havet témpor por me self. Anc mi genitores nu ne va fortiar me luder con li litt demon pos li eveniment con mi nase. Yo portat mi nov verdi bikini. Por svimmar yo sempre porta un costume de balne, ma ne por insolar me un bikini es plu bon. Yo sentit li calor del sole sur mi pelle. Mi pelle esset ancor tre pallid e yo frictet me con lotion contra li sole por ne reciver tro mult radiation del sole sur mi pelle. Yo surmettet mi oculares de sole, pro que li sole es tant lucid e yo volet leer poc.
Nu yo vermen volet usar li témpor por mi libre estival. Yo lee un tre romantic libre con li titul „Amore del estive“. Li heróe del libre esset Denise qui have 15 annus. Ella es un poc timid – tam quam yo. Denise es anc modest e plesent. Ella inamorat se in li tre sportiv Stepan qui es li max bon footballero del scola. Li roman esset tant romantic e interessant. Esque Denise vermen posse ganiar li cordie de Stepan? Yo posset totalmen identificar me con Denise pro que yo secretmen esset inamorat in un púer in mi scola, qui anc es un tre bon sportist. Ma comprensibil Marco ancor ne savet to, pro que yo anc esset timid.
Per leer in li sole yo devenit un poc fatigat. Lentmen mi ocules cludet se e yo revet. In mi reve yo esset juntmen con Marco. Il subridet a me e inbrassat me. Yo regardat in su blu ocules e esset tant felici. Yo mettet mi cap a su epol. Su bocca aproximat se vers mi bocca. Yo apertet mi bocca expectante su besa. Ma subitmen un grand unde venit ex necú. Strax yo avigilat me e devet constatar que yo esset totmen humid. Li frigid aqua gutteat de mi capilles. Yo criat e strax comprendet li cause de ti eveniment.
David stat avan me e ridet sonorimen. Il hat plenat su micri sittel de plastica e versat li aqua in mi visage. Nu omnicos esset humid, anc mi libre! Il dit ridiente: „Yo volet solmen impedir que tu recive un colpe de sole mi amat sestra. Yo ha salvat te!“
Nu yo totalmen perdit mi patientie. Yo comensat criar vermen sonorimen: „To es vermen suficent tu demonette! Yo va mortar te!“ David solmen ridet e curret vers mi mamá. Mamá venit vers me e questionat stultmen: „O Lena, quo ha evenit ci?“
Yo criat rabiatmen: „TO ESSET LI MICRI DEMON, QUI PRETENDE ESSER MI FRATRE!“
Ma mamá subridet: „O mi povri leporette, ma talmen es li púeres. To save li hormones … „
Yo ne posset audir ti stult excuses por ti demon. Sin un parol yo livat li plage e eat vers mi chambre in li hotel. Yo eat in li chambre balneari. Ta yo plorat por circa un hor. Vacanties con mi fratre es vermen li inferne. Necós sur li munde posse esser plu mal quam il.
Yo sentit me quam in li paradise. Mi nov amanto esset in hem con me. Noi esset sol in mi chambre e yo jacet in su brasses sur li lette. Bastian esset tant tendri. Nor labies serchat e trovat se, noi besat nos longmen e intensivmen. In li funde yo ascoltat romantic musica. Yo ha fat li musica mem un poc plu sonorimen, pro que anc mi genitores e mi juniori fratre David esset in hem. Self-comprensibilmen yo ha cludet per clave li porta de mi chambre. Dunc yo pensat que nequí posse turbar me e Bastian.
Noi esset solmen desde tre brev témpor un pare. Bastian lude in li football-equip de nor scola. Il hat ignorat me longmen e yo esset tro timid por monstrar a il qualmen yo sentit vers il. Ma ante tri mensus nor classe hat fat un excursion a Roma por un semane e nu noi es un pare! Il es mi unesim „ver“ amico. E nu yo esset in su brasses in mi chambre! It semblat me que mi reves ha devenit ver.
Mi genitores ha bon acceptat que yo have nu un amanto. Yo have nu quasi un oficial permission por haver un amanto. Li unic problema es mi juniori fratre David. Il have 10 annus e su grand dadá es mocar me. Desde il savet pri mi relation con Bastian, il fat stult remarcas pri noi. To es vermen maliciosi de il! Yo nequande esset tant felici in mi tot vive quam nu e il prova ruinar it!
Li manus de Bastian explorat mi ardent córpor. Noi caressat nos unaltru e yo sentit vermen un grand calore in me. Pro to yo deprendet mi t-camise. Bastian covrit mi ventre con su callid besas. Yo cludet mi ocules por juir su tendri tuchas. To titillat e excitat me. Mi cordie palpitat plu rapidmen e plu sonorimen. Esque to esset vermen mi cordie o un martelle? Yo inplongeat totalmen in li romantic musica e oblivat témpore e spacie.
Subitmen Bastian dit a me. „Esque tu ne audi li frappas ye li porta, Lena?“ Yo apertet mi ocules e regardat Bastian. Yo respondet ridiente: „Ne time Bastian! Yo ha cludet li porta per clave.“ Yo subridet e volet denov besar mi caro, ma in ti-momente yo audit un clave e li porta esset apertet. Ante que yo posset reacter mi juniori fratre David intrat li chambre e regardat fixmen a me. Il subridet pro que il videt me sin t-camise. Yo criat sonorimen quam un litt puella e provat covrir me strax per li litt-covritura. Adminim yo portat un sinushalter, ma li situation esset anc talmen suficent embarassant por me!
Yo criat furiosimen a mi stult fratre: „Quo tu vole e qualmen to posse aperter li porta?“ David explodet pro ridida e dit: „Yo volet solmen informar te e Bastian que li diné es pret. E se vu …“ It sequet un nov salve de rision. Finalmen il continuat: „… es pret, vu posse anc manjar con noi.“
Mi cap esset rubi quam un tomate e yo criat desperatmen: „O mult mersí! E quo es con li porta? Qualmen to posset aperter it?“
David subridet arogantmen a me e dit: „Quo tu vole, mi car sestra? Yo ha frappat vermen longmen, ma li terribil musica esset tre sonori e vu ambi esset tro ocupat.“ Il regardat me astutmen e dit: „Pro to yo ha prendet li duesim clave de mamá por tui chambre, mi car sestra.“
Yo respondet ironicmen: „Mult mersí, David. Sin te yo vell certmen morir de fame. Noi va venir bentost.“
David regardat a me seriosimen e dit: „O ancor un cose car sestra.“
Mi regardat incolerat a il e questionat: „E quel cose?“
Il respondet con un diabolic foy in li ocules: „It es vermen frigid. Yo recomenda a te metter denov tui t-camise. Yo pensa que anc papá e mamá vell preferer si tu manja con t-camise.“
Il es vermen un demon. Yo tre incolerat pro ti stult comenta. To esset vermen tro mult! Yo prendet un de mi scol-libres e jettat it vers David. Ma il reactet rapidmen e fugit. Li libre ne atinget le, ma li porta, quel il hat cludet. Yo audit qualmen il descendet hastosimen li scaliere. Mi chambre es in li duesim etage de nor dom.
E Bastian? Il nu devet pensar que yo es un total idiota. Bastian sequet tacent nor conservation e subridet. It semblat a me que li tot situation esset tre amusant por il. Il solmen dit: „Tu es vermen dulci quande tu es incolerat.“ Yo ridet e besat le.
Durant li tot diné Bastian mocat me per su stult regardes. Ma bentost mi patre, Bastian e David comensat discusser eternimen pri football. To esset tre enoyant por me. Ma it esset plu bon que ili discusset pri football quam pri li embarassant eveniment in mi chambre. Fórsan yo joyat me tro tost, nam li véspere ancor esset long.
Pos li diné mi mamá petit me auxiliar in li cocina. Li munde es vermen ínjust. Solmen pro que yo es un puella yo deve sempre auxiliar in li cocina e mi fratre posset seder in li salon e il continuat discusser pri football con mi amanto e mi patre. In quelc manieres omni mannes es vermen li sam! It es self-comprensibil por ili que noi quam féminas servir les e labora in li cocina. Anc mi car Bastian es talmen!
Li véspere comensat tant bell e nu? Yo stat in li cocina e lavat li vases con mi matre durant mi amanto babillat pri sport con mi patre e mi fratre, qui es vermen un litt demon. David es solmen sur li munde por vexar me. Li vive ne es just, precipue si tu es un puella.
Puellesses 