Wikipedia

Nagroda Juno

kanadyjska nagroda muzyczna

Nagrody Juno (ang. Juno Awards) – przyznawane corocznie dla kanadyjskich artystów solowych i zespołów muzycznych, celem uhonorowania ich osiągnięć artystycznych i technicznych we wszystkich polach muzyki.

Kanadyjska piosenkarka Shania Twain (laureatka 13 nagród Juno; 30 nominacji[1]) trzymająca w ręku statuetkę Juno, którą otrzymała po tym jak została wprowadzona do Canadian Music Hall of Fame[2], 27 marca 2011
Piosenkarz Bryan Adams, urodzony w Kingston w kanadyjskiej prowincji Ontario, otrzymał 60 nominacji i 19 nagród Juno[3]
Wokalistka jazzowa Diana Krall jest laureatką 8 nagród Juno (23 nominacje)[4]
Kanadyjski producent muzyczny, kompozytor, piosenkarz, aranżer i twórca tekstów David Foster zdobył 23 nominacje i 5 nagród Juno[5]
Kanadyjski kompozytor, piosenkarz i twórca tekstów Leonard Cohen otrzymał 25 nominacji i 9 nagród Juno[6]

Zwycięzców wybierają zarówno członkowie Canadian Academy of Recording Arts and Sciences, jak i panel ekspertów składający się z osób wybranych przez Canadian Academy of Recording Arts and Sciences. Artyści wprowadzeni do Canadian Music Hall of Fame również otrzymują Nagrodę Juno. Uroczyste uhonorowanie w ten sposób dokonań artystycznych jest częścią corocznej gali „Juno Awards”[7][8].

Historia edytuj

Nagroda Juno została ustanowiona w 1964 roku przez redakcję magazynu muzycznego RPM – pierwszego czasopisma poświęconego kanadyjskiemu przemysłowi muzycznemu. Czytelnicy mogli oddawać głosy za pośrednictwem poczty na swoich ulubionych wykonawców w poszczególnych kategoriach muzycznych. Przez kilka lat było to wydarzenie na małą skalę. W 1970 roku zorganizowano RPM Gold Leaf Awards – pierwsze formalne i uroczyste przyznanie statuetek Juno. Uroczysta gala miała miejsce w St. Lawrence Hall w Toronto. W kolejnych latach zmieniono nazwę na Juno Awards[8][9][10].

Nazwa nagrody została nadana na cześć Pierre Juneau (1922–2012) – pierwszego prezesa Kanadyjskiej Komisji Radiowo-telewizyjnej i Telekomunikacyjnej (1968–1975) oraz byłego prezesa Canadian Broadcasting Corporation[11].

Nagrodą Juno zostali uhonorowani m.in.: Anne Murray, Celine Dion, Nelly Furtado, Bryan Adams, Leonard Cohen oraz kanadyjskie trio rockowe Rush[12].

Artyści zagraniczni edytuj

Nagroda jest przyznawana również dla artystów zagranicznych, którzy mogą ją otrzymać w dwóch kategoriach: Międzynarodowy Album Roku (ang. International Album of the Year) oraz Międzynarodowy Artysta Roku (ang. Juno Award for International Entertainer of the Year). Ponadto w latach 1975–1993 przyznawano nagrodę Juno w kategorii Międzynarodowy Singel Roku (ang. International Single of the Year).

W kategorii Międzynarodowy Album Roku uhonorowani zostali tacy wykonawcy i grupy muzyczne jak Elton John (1976), Fleetwood Mac (1978), Bee Gees (1979), Pink Floyd (1981), John Lennon (1982), The Police (1984), Dire Straits (1986), Whitney Houston (1994), The Cranberries (1996), Coldplay (2009) czy Adele (2012)[12][13][14].

Daty i miejsca poszczególnych ceremonii wręczenia nagrody Juno edytuj

Nagrody Juno – daty i miejsca ceremonii wręczenia statuetek
Rok Date Miasto Obiekt Prezenter Transmisja telewizyjna
1970 23 lutego Toronto, Ontario St. Lawrence Hall George Wilson nie transmitowano
1971 22 lutego Toronto, Ontario St. Lawrence Hall George Wilson nie transmitowano
1972 28 lutego Toronto, Ontario Inn on the Park George Wilson nie transmitowano
1973 12 marca Toronto, Ontario Inn on the Park George Wilson CBC Radio
1974 25 marca Toronto, Ontario Inn on the Park George Wilson nie transmitowano
1975 24 marca Toronto, Ontario Canadian National Exhibition Paul Anka CBC Television
1976 15 marca Toronto, Ontario Ryerson Polytechnic Institute John Allan Cameron CBC Television
1977 16 marca Toronto, Ontario Royal York Hotel David Steinberg CBC Television
1978 28 marca Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton David Steinberg CBC Television
1979 21 marca Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Burton Cummings CBC Television
1980 2 kwietnia Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Burton Cummings CBC Television
1981 5 lutego Toronto, Ontario O’Keefe Centre Andrea Martin CBC Television
1982 14 kwietnia Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Burton Cummings CBC Television
1983 5 kwietnia Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Burton Cummings i Alan Thicke CBC Television
1984 5 grudnia Toronto, Ontario Exhibition Place Joe Flaherty i Andrea Martin CBC Television
1985 4 listopada Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Andrea Martin i Martin Short CBC Television
1986 10 listopada Toronto, Ontario Harbour Castle Hilton Howie Mandel CBC Television
1987 2 listopada Toronto, Ontario O’Keefe Centre Howie Mandel CBC Television
1988 W tym roku nie odbyła się ceremonia wręczenia nagrody Juno
1989 12 marca Toronto, Ontario O’Keefe Centre Andre-Philippe Gagnon CBC Television
1990 18 marca Toronto, Ontario O’Keefe Centre Rick Moranis CBC
1991 3 marca Vancouver, Kolumbia Brytyjska Queen Elizabeth Theatre Paul Shaffer CBC Television
1992 29 marca Toronto, Ontario O’Keefe Centre Rick Moranis CBC Television
1993 21 marca Toronto, Ontario O’Keefe Centre Celine Dion CBC Television
1994 20 marca Toronto, Ontario O’Keefe Centre Roch Voisine CBC Television
1995 26 marca Hamilton, Ontario Copps Coliseum aktorzy z This Hour Has 22 Minutes CBC Television
1996 10 marca Hamilton, Ontario Copps Coliseum Anne Murray CBC Television
1997 9 marca Hamilton, Ontario Copps Coliseum Jann Arden CBC Television
1998 22 marca Vancouver, Kolumbia Brytyjska General Motors Place Jason Priestley CBC Television
1999 7 marca Hamilton, Ontario Copps Coliseum Mike Bullard CBC
2000 12 marca Toronto, Ontario SkyDome The Moffatts CBC Television
2001 4 marca Hamilton, Ontario Copps Coliseum Rick Mercer CBC Television
2002 14 kwietnia St John’s, Nowa Fundlandia i Labrador Mile One Stadium Barenaked Ladies CTV
2003 6 kwietnia Ottawa, Ontario Corel Centre Shania Twain CTV
2004 4 kwietnia Edmonton, Alberta Rexall Place Alanis Morissette CTV
2005 3 kwietnia Winnipeg, Manitoba MTS Centre Brent Butt CTV
2006 2 kwietnia Halifax, Nowa Szkocja Halifax Metro Centre Pamela Anderson CTV
2007 1 kwietnia Saskatoon, Saskatchewan Credit Union Centre Nelly Furtado CTV
2008 6 kwietnia Calgary, Alberta Pengrowth Saddledome Russell Peters CTV
2009 29 marca Vancouver, Kolumbia Brytyjska General Motors Place Russell Peters CTV
2010 18 kwietnia St John’s, Nowa Fundlandia i Labrador Mile One Centre Bez prezentera CTV
2011 27 marca Toronto, Ontario Air Canada Centre Drake CTV
2012 1 kwietnia Ottawa, Ontario Scotiabank Place William Shatner CTV
2013 21 kwietnia Regina, Saskatchewan[15] Brandt Centre Michael Bublé CTV
2014 30 marca Winnipeg, Manitoba[16] MTS Centre Classified, Johnny Reid, Serena Ryder CTV
2015 15 marca Hamilton, Ontario[17] FirstOntario Centre Jacob Hoggard CTV
2016 3 kwietnia Calgary, Alberta[18] Scotiabank Saddledome Jann Arden, Jon Montgomery CTV
2017 2 kwietnia Ottawa, Ontario[19] Canadian Tire Centre Bryan Adams, Russell Peters CTV
2018 2 kwietnia Vancouver, Kolumbia Brytyjska[20] Rogers Arena Michael Bublé CBC Television
2019 17 marca London, Ontario[21] Budweiser Gardens Sarah McLachlan CBC Television
2020 29 czerwca wirtualnie wirtualnie Odario Williams oraz Damhnait Doyle CBC Gem
2021 6 czerwca Toronto, Ontario Rebel Nightclub Angeline Tetteh-Wayoe CBC Television
2022 15 maja Toronto, Ontario Budweiser Stage Simu Liu CBC Television
2023 13 marca Edmonton Rogers Place Simu Liu CBC Television


Przypisy edytuj

  1. ↑ Shania Twain. junoawards.ca. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  2. ↑ Shania Twain to be inducted to the Canadian Music Hall of Fame at the 2011 Juno Awards. junoawards.ca, 11 stycznia 2011. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  3. ↑ Bryan Adams. junoawards.ca. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  4. ↑ Diana Krall. junoawards.ca. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  5. ↑ David Foster. junoawards.ca. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  6. ↑ Leonard Cohen. junoawards.ca. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  7. ↑ Canadian Music Hall of Fame. junoawards.ca. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-31)]. (ang.).
  8. ↑ a b Juno Awards. thecanadianencyclopedia.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  9. ↑ The Juno awards. Tenth anniversary special issue. „RPM Publications”, s. 9–10, 1980. 
  10. ↑ Jennifer Van Evra: 42 things you didn’t know about the Juno Awards. music.cbc.ca, 19 kwietnia 2013. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  11. ↑ Karen Bliss: Pierre Juneau, Champion of Canadian Music Talent, Juno Awards Namesake, Dead at 89. billboard.com, 22 lutego 2012. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  12. ↑ a b Awards. junoawards.ca. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  13. ↑ 1976 Juno Awards (Best selling International Album). metrolyrics.com. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  14. ↑ 1978 Juno Awards (Best selling International Album). metrolyrics.com. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  15. ↑ Regina to host the Junos for the first time in 2013. allvoices.com, 14 września 2011. [dostęp 2013-10-25=8]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
  16. ↑ And the Juno Awards go to... Winnipeg. cbc.ca/news, 4 października 2012. [dostęp 2013-10-28]. (ang.).
  17. ↑ 2015 JUNO Awards. junoawards.ca, 24 września 2015. [dostęp 2018-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-05)]. (ang.).
  18. ↑ 2016 Junos coming to Calgary. cbc.ca, 27 lutego 2015. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  19. ↑ Ottawa to host the 2017 Juno Awards. junoawards.ca, 14 października 2015. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-05)]. (ang.).
  20. ↑ Vancouver, British Columbia to host the 2018 JUNO Awards. newswire.ca, 3 kwietnia 2017. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  21. ↑ Jennifer Bieman: London will be home to 2019 Juno Awards, officials announce. lfpress.com, 29 stycznia 2018. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nagroda_Juno&oldid=71471780”